Al de hele week werden de dagen afgeteld door onze jongste dochter van vijf, maar op zondagochtend had ze toch even moeite om wakker te worden… tsja, de klok was verzet… Al de hele week werden de dagen afgeteld door onze jongste dochter van vijf, maar op zondagochtend had ze toch even moeite om wakker te worden… tsja, de klok was verzet…
Een grote broer en zus zouden helpen met de kinderprogramma’s tijdens de IHGO-gezinsdag en dus moesten we er wel op tijd zijn. Hoewel de dag wat nevelig begon, beloofde het in alle opzichten een mooie dag te worden.
We werden warm ontvangen in de prachtige maar frisse St. Paulus Abdij te Oosterhout. Voor de mensen die vroeg aankwamen was er de mogelijkheid om aan te sluiten bij de rondleiding door de Abdij. Intussen kwamen er steeds meer gezinnen binnendruppelen. Al snel was het een gezellige drukte rond de koffietafel, oude bekenden werden begroet en met nieuwe gezinnen werd kennisgemaakt.
Tijdens de H. Mis, waarin Mgr. Van de Hende voorging was er voor de kinderen een eigen kinderwoorddienst en werden de allerkleinsten opgevangen in de crèche. Hierna werden de kinderen naar de diverse zalen gebracht om daar samen met leeftijdsgenootjes de meegebrachte boterhammetjes te eten. De ouders zochten met hun lunchpakketjes nog even het zonnetje op alvorens aan hun programma te beginnen.
Mgr. Van de Hende gaf een hele korte inleiding op het thema “de waardigheid van man en vrouw”. Wat betekent het dat wij geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis? Welke kansen en verantwoordelijkheden brengt dit met zich mee? Hierover werd in kleine groepjes kort gesproken waarna de bisschop dieper op het thema inging.
De kern van de waardigheid van de mens is de vrije keus, God schenkt ons het vermogen te denken, lief te hebben, ons te ontwikkelen, ons geweten te (laten) vormen en verantwoordelijkheid te dragen voor de schepping. Iedere mens mag God leren kennen en is geroepen tot een dialoog met God. Tenslotte werd er opnieuw in kleine groepjes gesproken over hoe wij de waardigheid van de mens ervaren, of dit bewustzijn je helpt in je (huwelijks)leven en in welke situaties die waardigheid misschien niet (voldoende) uit de verf komt?
Wat mij vooral bij blijft is de zinsnede: “Hij heeft zijn oog in hun hart geplant om hun te laten zien hoe groot zijn werken zijn”. (Sir. 17, 8) Dit mag ons helpen en uitdagen om met “andere” ogen naar elkaar en naar onszelf te kijken.
Na de lezing kon je kiezen uit 2 workshops: “spiritualiteit binnen het gezin” door het echtpaar Van den Oever of “wat (w) aardig” door lidwina Geurts en Yvonne Koopman. Ik koos voor de laatste en mocht in stilte op zoek te gaan naar de diepere emoties in mijn leven. Vervolgens werd gevraagd om voor jezelf aan te geven welke emoties je nu belemmeren en welke je juist verder helpen. Deze bewustwording biedt kansen tot persoonlijke groei.
Ook werd gevraagd eens na te denken over welke waarden je in jouw leven belangrijk vindt en of dit ook tot uiting komt in jouw (manier van) leven. Het advies om dit eens op een rustig moment thuis met je partner te delen hebben wij ter harte genomen!
Intussen vermaakten de kinderen zich prima in hun deelgroepen en konden de ouders na een versnapering buiten op het terras, nog even de stilte opzoeken in de kloosterkerk waar de mogelijkheid was tot aanbidding, biecht of een gesprek met een priester.
De dag werd afgesloten met een presentatie aan de ouders van de diverse kinderprogramma’s.
Allemaal hadden ze op hun eigen niveau gewerkt aan het thema; er werd verteld, gezongen en gedanst en trots werden de knutselwerkjes getoond. Blije en soms ook vermoeide snoetjes, met rode wangen van het buitenspelen, toonden duidelijk dat ook zij een leuke dag hadden gehad.
Onze jongste vraagt nu alweer wanneer de volgende keer is…
Hieronder enkele foto's die zijn gemaakt door Wim Koopman.