Op het moment dat ik dit schrijf is het de zaterdag voor Kerstmis. Ik lees twee ochtendkranten. Niets over de relatie Kerstmis en Christus. Wel wordt er uitgebreid vooruitgeblikt op Kerstmis. Een pagina groot artikel … Op het moment dat ik dit schrijf is het de zaterdag voor Kerstmis. Ik lees twee ochtendkranten. Niets over de relatie Kerstmis en Christus. Wel wordt er uitgebreid vooruitgeblikt op Kerstmis. Een pagina groot artikel in de ene krant met de titel: ‘Zo blijf je de Kerst-stress de baas’.  Enkele citaten uit het eigentijdse artikel, dat als volgt opent: "Joke krijgt rode vlekken in haar nek als ze denkt aan de komende kerstdagen."

Kerst stress

Voor de deelneemsters aan de workshop Gezellige Feestdagen brengt Kerst een ongezonde dosis stress met zich mee. Schoonfamilie die al om tien uur licht beschonken voor de deur staat, eten klaarmaken voor vijftien mensen onder wie vijf vegetariërs en drie met een of andere voedselallergie. En dan is er nog de planning. Want wanneer moet een voltijds werkend gezin in 's hemelsnaam de kerstboodschappen doen.

Heel veel plezier

De cursus van personal organiser Annelie Brummer biedt soelaas. "Schrijf op wat de plannen zijn voor de kerstdagen. Leg de lat niet te hoog en laat die mannen ook wat doen." De deelneemsters aan de workshop zijn het over één ding eens: "Bij Kerst hoort het 'Wham!-gevoel: sneeuw (is er een week voor Kerst in overvloed, maar als de Kerst zelf nu maar wit is…), leuke kleren, knappend haardvuur, fijne vrienden, lekker eten, leuke kleren en – niet geheel onbelangrijk – samen heel veel plezier hebben. Gelukkig dus dat die cursus er is! In de andere krant die ik lees staat een hele grote kop die een andere hedendaagse kerstvraag centraal stelt: "Wat trek ik aan?"    

Makkelijke kleding

De vraag "wat trek ik aan" heeft mij overigens aan het denken gezet. Elk jaar ga ik naar Albert Heijn, pak een doos en stel een Kerstpakket voor mijn vrouw samen. Nu zou ik haar wellicht eens met een leuk kledingstuk kunnen verrassen. Na haar operatie aan haar pols is ze voorlopig nog aan het herstellen. Ze heeft daardoor heel makkelijke kleding aan, zodat ze geen hulp nodig heeft bij het aan- en uitkleden. En eerlijk is eerlijk, als man kijk je toch liever naar een vrouw in mooie kleren en zonder gips of brace. Laat het tegenwoordig toch asjeblieft leuk zijn om naar je eigen vrouw te kijken! Maar ook voor haar waardigheid lijkt het me goed dat ze iets heeft wat leuk kleedt. Maar ze moet zich er zelf ook wel prettig in voelen natuurlijk. En wat zijn haar maten precies?

Kerstgedachte

Nu wordt ik toch geconfronteerd met de vraag uit de krant: "Wat trek ik aan?" Of eigenlijk "Wat trekt zij aan?" Daarmee is de vraag al meer in de richting van de christelijke kerstgedachte opgeschoven, vond ik. Om zichzelf aan te kunnen kleden moet mijn vrouw gemakkelijke kleren hebben. En om de mouwen van een blouse of trui over de gevoelige pols heen te schuiven, moet iets ook zeer wijd vallen. Ze kan nog niet iets nieuws aantrekken wat te strak zit. We hebben ten slotte samen iets uitgezocht op internet en uitgeprint. Dat printje krijgt ze met Kerstmis, samen met iets anders. Over anderhalve maand is ze jarig en dan gaan we samen naar een kledingwinkel. Daaraan herinnert het plaatje. Die gedachte geeft wat vreugde met Kerstmis.

Het ‘zalige’ van Kerstmis

Verder wijkt de voorbereiding en het vieren van Kerstmis in ons gezin toch wel mijlenver af van de artikelen in de kranten van vandaag. En van de lezers die zich herkennen in de artikelen van de kranten. Als ik aan Kerstmis denk, dan denk ik niet aan Kerst-stress. En mijn voorbereiding op Kerstmis, mijn Adventstijd, bestaat er niet in een cursus te volgen om vaardig met de Kerst-stress om te kunnen gaan. Wij benadrukken toch het "zalige" van Kerstmis. Eten en drinken, kleding, gezelligheid kunnen een gevolg of een uitdrukking van dat zalige zijn wat je viert.

Gods rijk

Zalig Kerstmis: Deze wens betekent wel zoiets als een ander gelukwensen door de geboorte van Christus. Door zijn geboorte (en sterven en verrijzen) wordt het geluk mogelijk. Nu al deelname aan het rijk Gods en later intrede in de hemel. Deze gedachte staat in ons gezin centraal. Hieromtrent vinden allerlei gebeurtenissen plaats en hiernaar verwijzen de diverse attributen die we in ons gezin gebruiken. Terwijl ik dit opschrijf, denk ik dat het continu een inspanning vraagt om dit alles innerlijk te beleven wat ik nu schrijf.

Overdadiger licht

Kerstmis begint qua voorbereiding met de 1e zondag van de Advent. Thuis hangen we een kerstster voor het raam. Het verwijst naar de ster die de Drie Koningen naar Christus bracht. Zo willen wij ook naar "de kribbe" gaan. Dit jaar hebben we geen adventskrans waar we elke week een kaars extra aansteken, met de bedoeling: hoe dichter bij Kerstmis, hoe overdadiger het licht. Hoe meer bij het licht, dat Christus is. In de adventskrans van vorig jaar stonden die kaarsen niet meer goed vast en een mooie nieuwe moeten we nog aanschaffen. Daar is het nog niet van gekomen.

Nachtmis

De liturgie, in de Eucharistie zondag, maar ook van het dagelijkse getijdengebed is gericht op het beleven van de Advent. Voor Kerst (net als voor Pasen) biechten we. Verder gaan we in onze mooiste kleren naar de Nachtmis waarna we gezamenlijk aan een feestelijke tafel een lichte maaltijd gebruiken. Meestal maken een pasteitje en worstenbroodje daar deel van uit.

Urbi et orbi

Op de beide Kerstdagen vieren we de Eucharistie mee, waar ik als diaken bij Kerst het evangelie zing. Dat zingen heb ik in de Advent thuis in de huiskamer achter de piano geoefend. Onze jongens zijn tijdens de Kerstdagen in een of meerdere Eucharistievieringen acoliet. Op eerste Kerstdag kijken en ontvangen we altijd de Zegen van de Paus: Urbi et Orbi. Daar kun je een volledige aflaat verdienen. Dat neem ik wat serieuzer dan de anderen, die kwijtschelding van straffen, geloof ik. Verder bestaat ons Kerstfeest dan nog uit samen de maaltijden klaarmaken, films kijken, familie (mijn moeder) en vrienden ontmoeten en vooraf het huis feestelijk versieren.

Kerststal en -boom

De Kerststal hebben we tijdens onze huwelijksreis gekocht en is daardoor wel speciaal. De kerstboom en het feestelijk versieren gebeurt op 24 december. Die avond begint het feest toch pas. Overigens gaat ook aan die boom een speciale betekenis kleven. We kochten altijd een kerstboom. Maar mijn moeder wil haar kunstboom "niet helemaal meer opzetten" en die krijgen wij nu aangeboden. Hoewel mijn vrouw altijd wat tegen kunstbomen had en ik niet, is ze nu ‘overstag’ gegaan. We hebben er gelukkig nooit een halszaak van gemaakt over de kwestie van echte boom versus kunstboom. Want daar zou je nog Kerst-stress van krijgen. En dan ben je beland in de problematiek waar de kranten over schrijven. En dat wil ik niet.

Ik wens iedereen van harte: een Zalig Kerstmis!