Boonk, bonk, boonk. Op het moment dat ik dit schrijf, liggen mijn engeltjes te slapen. De jongste althans, oudste ligt op dit ogenblik nog keihard te zingen en op de muur te bonken. Waar aan de andere kant de jongste (nog wel) ligt te ronken. Ahum. Mijn bloed begint een beetje warmer te worden, en het was al zo warm. We hadden net nog samen afgesproken dat hij zachtjes zou doen om zijn broertje niet wakker te maken. Waarom doen ze nooit precies wat IK wil?? Boonk, bonk, boonk. Op het moment dat ik dit schrijf, liggen mijn engeltjes te slapen. De jongste althans, oudste ligt op dit ogenblik nog keihard te zingen en op de muur te bonken. Waar aan de andere kant de jongste (nog wel) ligt te ronken. Ahum. Mijn bloed begint een beetje warmer te worden, en het was al zo warm. We hadden net nog samen afgesproken dat hij zachtjes zou doen om zijn broertje niet wakker te maken. Waarom doen ze nooit precies wat IK wil??
Of neem nou afgelopen zaterdag. Ik was gevraagd om mee te helpen bij een peuterprogramma. Hing mijn jongste het hele uur als een blok aan mijn been. Of ik naar links of naar rechts wilde, het ging gewoon niet. En toen ik poppenkast probeerde te spelen voor de rest van de groep, beet hij keihard in mijn arm om mijn aandacht te krijgen. Ik zie zijn tandjes nog steeds in mijn arm staan. En de temperatuur van mijn bloed stijgt weer.
Waarom doen ze nou nooit precies wat IK wil? Waarom gaan ze niet rustig spelen als ik aan de telefoon ben? Waarom beginnen ze altijd te huilen op het spannendste moment van de film (en nooit tijdens de reclame)? (Leve de interactieve tv, maar daar heb je niets aan tijdens een live WK voetbalfinale), poepen ze als we weg moeten etcetera…?
Als ik Supernanny één vraag zou mogen stellen, zou dat misschien een hele goeie zijn. Ik weet trouwens wel wat ze zou antwoorden.
Dat het belangrijk is voor peuters om hun eigen wil te ontdekken.
En dat ze daarom niet altijd doen wat ik wil.
Of: dat de behoeften van kinderen soms anders zijn dan mijn eigen behoeften.
En het goed is om de situatie rustig en op een afstandje eens te bekijken en dan rustig en beheerst vooral adequaat te reageren.
Vooral rustig en adequaat.
De vraag is of IK dat altijd wel wil horen.
ieder mens moet vlug zijn in het horen,
maar langzaam in het spreken,
en langzaam in het kwaad worden,
want de woede van een mens leidt niet
tot gerechtigheid voor God.
Verwijder daarom elke smet,
elk restant van slechtheid;
wees zachtmoedig en
neem het woord van God ter harte,
dat in u werd geplant en
de kracht bezit uw leven te redden.”
Jakobus 1:19-21
PS: Toen ik net de oudste uit bed haalde, hoorde ik pas wat hij zong: "Hodie, hodie, hodie, AAAAAAAA-MEN!"
