“En, hoe was het vanmiddag bij Charlotte?” vraag ik aan Chiara bij het avondeten. Vanmiddag heeft ze bij haar vriendinnetje gespeeld. “Leuk”, antwoordt Chiara, “We hebben op de trampoline gesprongen en een film van Alvin and the Chipmunks gekeken”. Ze is even stil en vervolgt dan: “Frank was er ook. Hij zoende met de moeder van Charlotte.” “En, hoe was het vanmiddag bij Charlotte?” vraag ik aan Chiara bij het avondeten. Vanmiddag heeft ze bij haar vriendinnetje gespeeld. “Leuk”, antwoordt Chiara, “We hebben op de trampoline gesprongen en een film van Alvin and the Chipmunks gekeken”. Ze is even stil en vervolgt dan: “Frank was er ook. Hij zoende met de moeder van Charlotte.”

“Frank? Wie is Frank?” vraagt Cecile. “O, de moeder van Charlotte is gescheiden en dan neem je een nieuwe vriend of vriendin. En Frank is dus gewoon haar nieuwe vriend”, betoogt Chiara alsof dit allemaal de normaalste zaak van de wereld is. Hmmm, hier moet even over doorgepraat worden. Daarom vraag ik de dames: “Stel je nou voor dat papa en mama gaan scheiden en ik hier met jullie blijf wonen terwijl je vader een nieuwe vriendin heeft waarmee hij gaat zoenen. Is dat allemaal ‘gewoon’?” Daar moeten ze niet aan denken natuurlijk en lijkt ze heel verdrietig.

Ook bij Cecile in de klas is het fenomeen ‘echtscheiding’ al aan de orde geweest. “Wij hebben erover gepraat toen de ouders van Thomas uit elkaar gingen”, vertelt Cecile. Thomas had in dat klassengesprek wel erg veel verteld over de aanloop van de vechtscheiding van zijn ouders: op de camping had zijn vader een stok gepakt om zijn moeder te slaan. Gelukkig zagen andere campinggasten het gebeuren en hebben de politie gebeld die moeder en kinderen in bescherming had genomen.

Na dit verhaal van Thomas had juf aan Cecile gevraagd: “En Cecile, hebben jouw ouders weleens ruzie?” Mooi is dat, wordt er klassikaal even geïnformeerd naar je huwelijksperikelen. Daarop had Cecile goudeerlijk geantwoord dat wij heel soms ruzie hebben en erbij verteld: “En de laatste keer vroeg ik aan mijn moeder of ze wilde scheiden, maar toen zei ze: “Nee joh, ik vind je vader nog veel te leuk”. Helemaal waar, want ik vind mijn wederhelft nu nog net zo geweldig als op m’n trouwdag. Misschien nog wel specialer dankzij alles wat we samen hebben meegemaakt.

Tijdens het toetje praten we nog even door over het lot van kinderen bij een scheiding. Want volgens onderzoek lijden die daar het meest onder, zowel op de korte als de lange termijn. Chiara vindt het bij nader inzien toch allemaal wel verdrietig voor Charlotte: “Eigenlijk zie ik haar nooit lachen, behalve als juf een grapje maakt, maar verder niet..”

Denise van zes heeft dit ‘grote meisjes-gesprek’ stilzwijgend aanhoord. Plotseling springt ze op van haar stoel, strekt haar lijfje en zegt ferm: “Weet je wat ik vind? Dat de regering scheiden gewoon moet verbieden, want dat is helemaal niet fijn voor de kinderen!” Met de verkiezingen in het vooruitzicht overwegen we om een partij te beginnen: Lijst Denise Tegen Echtscheiding. Wie stemt er vóór?

Brechje Loenen