Voedsel als communicatiemiddelEen priester die thuis bij je komt koken en daarmee het gezin laat zien dat samen eten de onderlinge band versterkt. Met dit project wil Leo Patalinghug, priester in het Amerikaanse Maryland “het gezin terug aan tafel en het gebed terug bij het gezin brengen”.
Voedsel als communicatiemiddelEen priester die thuis bij je komt koken en daarmee het gezin laat zien dat samen eten de onderlinge band versterkt. Met dit project wil Leo Patalinghug, priester in het Amerikaanse Maryland “het gezin terug aan tafel en het gebed terug bij het gezin brengen”.

“Het begon eigenlijk als een soort grap in de keuken”, vertelt Leo Patalinghug, maar is intussen uitgegroeid tot een heuse beweging met een boek, interactieve website en zelfs een pilot (proefprogramma) voor een televisieshow waar de grote publieke omroep PBS in de VS enthousiast mee aan de slag is gegaan. Hoewel het een bijzondere combinatie zal zijn, een priester die een kookprogramma presenteert, is volgens Leo Patalinghug “het allerbelangrijkste dat getracht wordt gezinsleden dichter bij elkaar te brengen”.  “Het kookboek en het tv-programma zijn slechts de voertuigen om dat voor elkaar te krijgen en om de gezinsband te versterken.”

Het doel van voedsel

Leo Patalinghug, priester en docent aan het Mount St. Mary’s seminarie in Emmitsburg in Maryland (VS), heeft koken altijd leuk gevonden. Altijd wanneer familie of vrienden bij elkaar kwamen, probeerde hij nieuwe recepten uit. Een paar jaar geleden werd de jonge Leo Patalinghug door collega-priesters van het aartsbisdom Baltimore aangemoedigd enkele van zijn culinaire ervaringen te filmen. Leo Patalinghug begon zich het goddelijke “doel” van voedsel te realiseren: dat de eenvoudige handeling van het samenstellen en delen van de maaltijd allerlei relaties kan versterken. “Tenslotte heeft Jezus ook de maaltijd gebruikt om zijn belangrijkste lessen over te brengen en nodigt Hij ieder van ons uit te delen in zijn Feestmaaltijd!”

Fastfood

In een land als de Verenigde Staten is het al langer een gewoonte dat gezinsleden niet samen aan tafel zitten, maar ieder afzonderlijk zorgt dat hij wat te eten neemt. Vaak zijn dit de fastfoodoplossingen als McDonalds, KFC of iets dergelijks. Ook magnetronmaaltijden zijn populair. Niet alleen is het ongezond, vindt de priester, maar meer nog: het schaadt het gezinsleven. Ook in Nederland komt het steeds vaker voor dat een gezin niet gezamenlijk eet vanwege allerlei activiteiten en het drukke leven van ouders en kinderen.

Hapklaar

Voedsel als communicatiemiddelHet boek en de website – en straks ook het tv-programma – heten Grace before meals, oftewel ‘Bidden voor het eten’. De subtitel luidt veelzeggend ‘recepten voor het gezinsleven’. Het boek is een eenvoudig te gebruiken kookboek dat in ieder gezinsschema is in te passen. Elk van de 50 recepten – alle door de priester zelf bedacht – is verbonden met een liturgisch feest, een mijlpaal in het gezinsleven of zelfs teleurstellingen. Samen met de vele bijbelcitaten en toelichtingen bij diverse feesten levert het boek volgens Leo Patalinghug “hapklare theologie”. “Elke maaltijd is een reden om te vieren en de combinatie van geloof en voedsel maakt geloof hapklaar voor het gehele gezin.”

Oprecht gesprek

Het gaat de priester zeker niet alleen om samen aan tafel te zitten. Het gaat veel verder. Door gezinnen aan te moedigen meer tijd met elkaar door te brengen in de keuken, laat Leo Patalinghug zien hoe eenvoudig het voor ouders en kinderen is een gezamenlijke basis te vinden, alleen al door het klaarmaken en genieten van een eenvoudige maaltijd. Elk hoofdstuk bevat een serie onderwerpen met betrekking tot persoonlijke mijlpalen, familiefeesten en geloofsuitingen. Ouders krijgen hiermee ideeën aangereikt waardoor zij een goede sfeer kunnen creëren voor een oprecht gesprek. “Met slechts een paar eenvoudige ingrediënten en een paar uur tijd kan je keuken een ideale omgeving worden voor eerlijke, onderhoudende en onvergetelijke gesprekken.”

Gezinsband

Voedsel als communicatiemiddelGrace before meals (Bidden voor het eten) kan de band versterken met je gezin en met Gods gezin”, vertelt Leo Patalinghug. Onderzoek van het Nationaal Centrum voor Verslaving en Veelvuldig misbruik van de Colombia Universiteit (VS) heeft herhaaldelijk aangetoond dat regelmatige gezinsmaaltijden gevaren voor tieners kunnen reduceren, zoals roken en drinken, drugsgebruik, tienerzwangerschappen en depressie. Ditzelfde centrum heeft daarom in 2001 de ‘Gezinsdag’ geïntroduceerd – die jaarlijks op de vierde maandag in september wordt gehouden – waarmee ze ouders eraan willen herinneren dat wat hun kinderen echt willen als ze aan tafel zitten is: hun ouders! Deze gezinsdag moedigt ouders aan de avondmaaltijd vaak samen met hun kinderen te eten en deelgenoot te zijn van het leven van hun kinderen. Ook voor de jonge priester Leo Patalinghug is dit een van de drijfveren. “Het is belangrijk de gezinsband te versterken want het gezin is de huiskerk.”

“Het is mijn roeping als priester om Gods kinderen te voeden – lichaam, geest en ziel, en door Grace before meals hoop ik het gezin terug aan tafel en het gebed terug bij het gezin te brengen. (KN)

www.gracebeforemeals.com