Bijna vakantie! We hebben nog een paar dagen te gaan. Hier in het Zuiden heeft het lang geduurd voordat het schooljaar ten eind was. Een paar dagen geleden zaten Cecile en Chiara nog midden in de proefwerkweek. Spanning en stress alom bij de familie Loenen. Bijna vakantie! We hebben nog een paar dagen te gaan. Hier in het Zuiden heeft het lang geduurd voordat het schooljaar ten eind was. Een paar dagen geleden zaten Cecile en Chiara nog midden in de proefwerkweek. Spanning en stress alom bij de familie Loenen.

“Papa komt toch wel op tijd thuis hè? Hij moet me nog helpen bij m’n wiskunde!” meldde Cecile ‘s middags om half vijf. Aan mij de schone taak om met Chiara opdrachten Nederlands door te werken. “We moeten een advertentie schrijven óf een nieuwsbericht óf een flyer. Kun je nog even met me doornemen hoe dat moet?” Zo oefenden we elke dag wat.

Ook steggelden de zusjes over de computer en belden mij op om m’n werk omdat ze mijn laptop moesten hebben om Franse woordjes mee te oefenen. Of moeders even naar huis kon komen met dat ding. “Leer maar uit je boek en gooi het maar op een akkoordje met je zus!” zei ik dan. Ja duh, ik heb m’n woordjes ook ouderwets uit een gedrukt boek moeten leren. Ik kan toch niet om een uur ’s middags stoppen met werken omdat de dames een laptop nodig hebben? Maar ja, hoe gaat dat dan, zoiets knaagt aan je moedergeweten. Dus stond ik om half vier thuis mijn laptop bij een dochter in te leveren. Waarop ze meldde: “O, het hoeft al niet meer, zij was al na vijf minuten klaar op de andere computer!”

Afgelopen vrijdag waren de laatste toetsen en hadden ze ein-de-lijk een vrij weekend. Met enig leedvermaak hebben de dames in de zon of in het zwembad gedacht aan die arme leraren die alle stapels toetsen vóór maandagmorgen moesten nakijken. En dat terwijl het buiten heerlijk weer was. Echt zielig vonden ze het natuurlijk niet, want al die proefwerken opgeven is in hun ogen ook een vorm van mishandeling.

Inmiddels is het feest compleet: ze hebben het jaar allebei gehaald en ook Denise mag een schooljaar doorschuiven. Die gaat inmiddels naar groep 8. Om weemoedig van te worden. Het lijkt wel gisteren dat ze nog een kleuter was en volgend jaar gaat ze al naar de middelbare school. Edwin en ik moeten nog anderhalve week werken en dan hebben wij ook vrij.

Aanstaande vrijdag gaan we de vakantie inluiden met alle tieners van de tienergroep. Eerst samen bidden en dan barbecueën: een uiterst katholieke combinatie lijkt ons zo. Veertien tieners hebben zich opgegeven. De een zorgt voor salade, de ander voor drinken en de volgende –heel belangrijk- voor de marshmallows om op de barbecue te roosteren. Cecile heeft al een heel schema gemaakt wie-voor-wat-moet-zorgen en dat op Whatsapp gezet.

Deze zomer nodigen we de tieners uit om met ons mee te gaan naar de mis of de aanbidding als ze in het land zijn: dat helpt ons ook om te gaan. Hopelijk concluderen we over zes weken: het was niet alleen een vakantie voor ons lijf, maar ook voor ons hart.

Brechje