We zijn al weer enkele weken thuis. Nu pas even tijd om wat terug te kijken op de vakantie. We verbleven in een vakantiewoning aan de Spaanse kust, even ten zuiden van Barcelona. We zijn al weer enkele weken thuis. Nu pas even tijd om wat terug te kijken op de vakantie. We verbleven in een vakantiewoning aan de Spaanse kust, even ten zuiden van Barcelona.

Reis

We moesten een grote afstand overbruggen. Meer dan 1500 km. Gelukkig kan onze oudste zoon in middels ook rijden. Hij wisselde mij af en toe een uurtje af. En dan kun je even uitrusten. Naast hem zat mijn vrouw mee op letten. Zo konden we de reis in een keer  maken. Als je twee dagen over de tocht zou moeten doen en nog ergens overnacht, gaan heen- en terugreis samen vier dagen van de twee weken vakantie kosten. En dat vonden we te veel. Via de ANWB-site kon je komen op een site die de files per dag en uur voorspelde. Zo is het gelukt op die tijdstippen te rijden dat je vrijwel alle files omzeilde. Er zijn twee alternatieven in Frankrijk. Via Lyon en via Parijs. Beide hebben we gedaan en zijn ongeveer even lang. Als je over Parijs gaat kom je bij Millau. Daar is een geweldig grote brug gemaakt door de Fransen. Een van de pijlers is 343 meter hoog, iets hoger dan de Eiffeltoren. Ondanks dat je een heel dal vermijdt, duurt de reis niet minder lang. Je stopt namelijk op de parkeerplaats bij die brug. Je loopt naar de uitkijkpost en maakt foto's. Er is een infocentrum en je kunt wat eten en uitrusten. Maar samen met de snelweg die lange tijd gemiddeld op 700 meter hoogte en later op gemiddeld een kilometer hoogte door het middelgebergte slingert, is dit wel een veel mooiere weg om te rijden dan via Lyon. Je kunt wat minder hard rijden, dat wel.

Verblijf

We hadden geboekt bij een Nederlander die met een Spaanse vrouw getrouwd is en enkele vakantiewoningen bezit en verhuurt. Het communiceerde makkelijk in onze eigen taal! We hadden een mooie woning. Ieder zijn eigen slaapkamer, royale keuken en een groot terras met "bladerdak".  Verrassend minpuntje was dat er af en toe een wesp uit dat bladerdak naar beneden viel. Samen met een vlieg als prooi. Die vlieg werd voor de helft opgegeten en de rest spartelde nog een uur na. Zoiets staat nooit in vakantiefolders, maar als je langdurig op zo'n terrasje verblijft zie je elke bijzonderheid. Verder heb ik daar een heel mooi boekje met teksten van onze Paus gelezen. Mediterend. Behalve ontspanning ook wat geestelijk bijgetankt. Ik wil nog een beschrijving van het boekje maken. "Oefeningen in geloof, hoop en liefde" heet het.  Het heeft me een ruimer inzicht gegeven in de mensen van nu en hun (on-) geloof in Christus.

Behalve dat boekje kochten wij elke dag een Nederlandse krant. En onze oudste een Spaanse krant. Want hij studeert Spaans en is een grote fan van FC Barcelona. Die krant ging vooral over FC Barcelona. Elke dag wel weer wat nieuws over die beroemde voetbalclub. Onze zoon had er af en toe een woordenboek bij. Hij spelde de krant. In onze editie van de Nederlandse krant had je de weersverwachting  speciaal voor Spanje. En ook een tv-gids voor BVN. Dat is de Nederlandse tv-zender  "Beste Van Nederland" die we daar op de satelliet-tv konden ontvangen. Er kwamen wel aardige programma's op. 's Avonds keken we het Nederlandse journaal, een voetbalwedstrijd of een film op dvd . 's Ochtends sliepen de jongens lang uit, smeerden wat boterhammen als ze beneden kwamen en schoven op het terrasje aan. Een keer was er in de krant een bericht dat er een kwallenplaag op komst was bij de Spaanse costa's. Hoewel er bij ons niets aan de hand was, meende deze of gene toch wat gevoeld te hebben en ben je wat meer op je hoede. Soms kun je de krant beter weer niet lezen.

Activiteiten

Die waren er niet zoveel. Als je boven in de heuvels zit en prachtig uitzicht hebt vanaf je terras. Als je met 7 minuten rijden beneden bent bij de zee. Waar je altijd (gratis) kon parkeren. Als je dan 20 meter loopt en je je parasolletje en je stoeltjes op het strand kunt neerzetten. Als je na nog 20 meter lopen in de Middellandse Zee van 25 graden staat. Dan moet je daar van profiteren en hoef je niet veel anders meer. Van zo'n vakantie rust je wel goed uit. Vroeger moest er altijd een voetbalveldje aangevinkt kunnen worden met betrekking tot onze vakantiebestemming. Maar nu zijn de jongens toch al zo oud dat behalve een balspel in de zee, ook het lang zonnen op een badhanddoek op het strand ook voldoende vakantiegevoel gaf.

We zijn overigens wel naar de stad Tarragona geweest met zijn Romeinse overblijfselen. Er is een circus (met lange ondergrondse tunnel) en een Amfitheater aan de zee. Dan konden gevangenen makkelijk aan- en afgevoerd worden. En het werd vol met water gelaten. Dan werden er echte zeespelen gehouden. De gevangenen sneuvelden echt. Geef mij maar een partij voetbal. Overigens was er een Romaanse kerk en later een Kathedraal gebouwd op dezelfde plek. Deze waren ook tot ruïne vervallen. Christenen die bidden deden zinvollere dingen dan de Romeinen met hun spelen, zo schoot me op die plek te binnen.  We zijn ook in de badplaats Salou geweest. Zo ver je kon kijken badgasten op het strand. Was het bij ons toch veel rustiger. We hebben ons in Salou opgesplitst. De jongens gingen hun eigen gang (naar souvenirzaakjes etc.)  en mijn vrouw en ik gingen op een terrasje zitten. Conform de weersverwachting ging het geweldig regenen en onweren. Prachtig die flitsen in de zee. Maar het strand was binnen zeer korte tijd geheel verlaten. En vanaf onze nieuwe positie binnen het restaurant zagen we dat het leeggedronken glas dat op het terras was achtergebleven uiteindelijk weer halfvol geregend was.

We zijn nog een dag naar mijn broer geweest die op anderhalf uur afstand van onze vakantiewoning, daar in Spanje woont. Voetballen, zwemmen en eten bij het sportcentrum waar hij vaak komt. Gezellig! Hij is met een Spaanse vrouw getrouwd.

Zondags naar de kerk geweest. Catalaans is niet te verstaan, maar met de lezingen in het Nederlandse misaaltje en de bekende structuur van de Mis, vier je toch wel de Eucharistie mee. 

FC Barcelona

En als klap op de vuurpijl als laatste dag een wedstrijd gekeken in Camp Nou te Barcelona. We hadden een Hostel (jeugdherberg) op 3 kilometer  van het stadion geboekt. Een uur in een rijtje gestaan en toen konden we de auto parkeren in de garage van het hostel . En daarna konden we onze spullen neerzetten op onze slaapkamer (met airco). Vervolgens zijn we naar het stadion gegaan. Hoewel we de kaartjes in Nederland via internet gereserveerd en betaald hadden, moesten we ze nog wel afhalen. Zoeken waar dat was en een uur in de rij staan. Door een heel klein luikje kon je communiceren met de kaartjes verkoper. Dat kon onze zoon in het Spaans doen gelukkig. Dat stadion is meer dan vijftig jaar oud. Die luikjes zijn nooit aangepast denk ik. Bij dat stadion was nog een grote fanshop of eigenlijk meer een fanwarenhuis. Zo groot. Shirtjes, sjaaltjes, posters, agenda's. Alles met  Barcelona logo en spelers etc.  De jongens vonden het geweldig en hebben verschillende dingen gekocht. Daarna nog naar een Mac Donalds, hetgeen ook in de smaak viel.

's Avonds hebben we de wedstrijd gekeken. Er kunnen 98.000 mensen in dat stadion en nu zat het redelijk vol. Een sensatie als de zogenaamde wave gedaan wordt. Al dat publiek dat aansluitend even gaat staan. Wij zaten helemaal bovenin. De ene kant keek je de stad in en de andere kant keek je op het voetbalveld. Een geweldige wedstrijd gezien.  Een voetbalshow. Barcelona had Servilla met 4-0 verslagen.

Autopech

Hoewel Spanje bekend staat om zijn zon, was er één minder zonnige zijde aan onze vakantie. Autopech. De zojuist gerepareerde airco werkte niet meer. En vervelender: de binnenverlichting (8 lampjes)  bleef spontaan branden. De kwestie heeft ons  enkele dagen bezig gehouden. Eerst dacht onze Vlaamse buurman dat het lag aan de deur die niet goed drukte op een knopje, zodat de verlichting niet uitging. Iets gemaakt waardoor de druk opgevoerd werd en de deur wel dat knopje indrukte. Het leek of de verlichting nu wel uitging. Maar het was gewoon onregelmatig. Dan ging het wel uit, dan niet. Vervolgens bleef het altijd branden. De auto begon moeilijker te starten. Vervelend, op zondag namiddag. Bij een tankstation gevraagd (altijd onze oudste zoon, in het Spaans). In een mum van tijd enkele "mannetjes" door de tankstationhouder opgetrommeld. Ze hadden het meteen gezien. Er was iets met de motor aan de hand. We konden achter het scootertje van een van de jonge mannen aanrijden. Die woonde twee kilometer verderop. Ik had toch maar besloten tot maandag te wachten en reed naar huis. De lichten leken nu uit te blijven, maar de volgende dag was de accu toch echt helemaal leeg. Alarmcentrale gebeld. Enkele uren later een chagrijnige Spanjaard bij ons. Hij liet zijn vrachtwagenmotor draaien. Sloot een grote mobiele accu op onze auto aan, startte de auto en was klaar, dacht hij. Hij wilde wegrijden. Maar aan hem duidelijk gemaakt dat die binnenverlichting telkens bleef branden en ik dus een probleem bleef hebben. Hijzelf wist niet waar het aan lag en verwees ons naar een Seat garage (wij hebben een Seat Alhambra).  Daar aangekomen, wilde die garage ons de komende dagen niet helpen. Maar als we de motorklep opendeden en de minpool van de accu afhaalden, dan zou de accu niet meer leeglopen. Desgevraagd deed hij voor hoe dat moest. Ervoor gekozen om voorlopig met deze noodoplossing te leren leven. Maar toch vervelend als je bij het strand je accukabel eraf haalt en erop doet en het alarm gaat keihard af. Maar enkele dagen later bleek die accu ondanks snelweg ritjes zich niet meer bij te vullen. Weer terug naar die Seat garage. Hij had nog zoveel te doen en kon ons niet helpen voor de dag dat we naar Nederland terug moesten. Je maakt je ongenoegen duidelijk maar staat machteloos en sprakeloos. De eigenaren van het huis gebeld. Hoe of de cultuur hier in Spanje is en of zij ons misschien konden helpen. Ze kwamen onmiddellijk. Belden hun eigen garage. Maar die was wegens vakantie gesloten. Zoals zoveel garages dicht waren, rond 15 augustus hebben veel Spanjaarden vakantie. Ze zijn ons toen voor gereden en zijn langs diverse garages gegaan. Totdat er een was die ons kon helpen. Ze bleven bij ons en hielpen ons met het vertalen. Nieuwe accu erin en alle binnenlampjes losgedraaid. In Nederland maar weer verder kijken. Voorlopig waren we weer goed mobiel en geholpen. Vooral ook door die huiseigenaren.

Fantastisch.