Op het moment dat ik dit schrijf (begin oktober) heeft de Paus een groot aantal bisschoppen bij elkaar geroepen in Rome om zich te buigen over de hedendaagse problemen op het gebied van het gezin. Die problemen zijn er in Nederland zeker ook. Op het moment dat ik dit schrijf (begin oktober) heeft de Paus een groot aantal bisschoppen bij elkaar geroepen in Rome om zich te buigen over de hedendaagse problemen op het gebied van het gezin. Die problemen zijn er in Nederland zeker ook.

We zien dat hier bijvoorbeeld het aantal kerkelijke huwelijken zeer teruggelopen is. Er komen maar weinig nieuwe echtgenoten bij die zich willen wortelen in Christus. Die de wijze waarop God liefheeft, als maatstaf nemen van hun menselijke liefde. Die de genade van Christus willen ontvangen waardoor echtgenoten in staat gesteld worden elkaar voor altijd trouw te blijven en definitief lief te hebben. Zonder Christus is ware liefde onmogelijk. En zonder Hem zien we steeds vaker samenlevingsvormen waar van een totale gemeenschap steeds meer afgedaan wordt.

Er is een uitgebreide inventarisatie door het Vaticaan gedaan van de hedendaagse problemen rond huwelijk en gezin. Voor de bisschoppenvergadering in Rome zijn al die onderzoeken bijeengebracht in een werkdocument. Diverse passages geven hoop. Omdat ze naar mijn idee een grondig beeld van de werkelijkheid geven. Ik hoop ook dat het antwoord van de kerk op deze problemen, de aangereikte handvatten duidelijk en goed zullen zijn en diep geworteld  in ons katholieke geloof.

In ieder geval wil ik een prachtig stuk uit het werkdocument hieronder citeren, zoals dat op www.rkdocumenten.nl te lezen is.

Verslavingen (68)

Onder de verschillende kritische situaties binnen een gezin worden voortdurende alcohol- en drugsverslaving genoemd, maar ook de verslaving aan de in het gezin soms gebruikte en gedeelde pornografie, evenals die aan gokspelen en videospelletjes, internet en sociaal netwerk. Wat de media betreft, onderstreept men enerzijds herhaaldelijk de negatieve invloed ervan op het gezin, in het bijzonder te wijten aan het gezinsbeeld dat wordt overgebracht, en het aanbod van anti-modellen, die verkeerde en misleidende waarden doorgeven. Anderzijds legt men de nadruk op de relationele problemen die de media samen met de sociale netwerken en internet binnen het gezin veroorzaken. Televisie, smartphone en computer kunnen inderdaad een ware belemmering zijn voor de dialoog tussen de leden van een gezin en daardoor onsamenhangende relaties en vervreemding voeden: ook in het gezin neigt men er steeds meer toe te communiceren via de technologie. Zo heeft men tenslotte te maken met virtuele relaties tussen de leden van een gezin, waar communicatiemiddelen en toegang tot internet steeds meer in de plaats komen van relaties. Wat dit betreft, doet zich niet alleen het risico voor van desintegratie en verdeeldheid van het gezin, maar ook de mogelijkheid dat de virtuele wereld een werkelijke vervangende realiteit (in het bijzonder in Europa, Noord-Amerika en Azië) wordt onderstreept ook geregeld hoe de vrije tijd voor het gezin in beslag wordt genomen door deze instrumenten.

Media en sociaal netwerk (69)

Bovendien wordt het in de tijd van internet groeiend verschijnsel van de information overload benadrukt: de exponentiële toename van ontvangen informatie, waaraan vaak niet een toename van de kwaliteit ervan beantwoordt, en dit samen met de onmogelijkheid altijd de betrouwbaarheid van de on line beschikbare informatie te controleren. De technische vooruitgang is een wereldwijde uitdaging voor het gezin, waarbinnen hij snelle veranderingen in het leven veroorzaakt ten opzichte van waarden, relaties en innerlijk evenwicht. De kritieke punten komen daarom des te meer naar voren waar in het gezin een adequate opvoeding inzake het gebruik van de media en de nieuwe technologieën ontbreekt.

Diaken Edwin