Afgelopen nacht NeÂderÂlandÂse tijd vond in Mexico-Stad de slotÂvieÂring plaats van de Wereld OntÂmoeÂting van GezinÂnen. De aanÂweziÂgen namen deel aan de EuchaÂristieÂvieÂring en werden per satelÂlietÂverÂbinÂding door paus BeneÂdicÂtus XVI toeÂgeÂsproÂken.
Afgelopen nacht Nederlandse tijd vond in Mexico-Stad de slotviering plaats van de Wereld Ontmoeting van Gezinnen.
Op een zonovergoten atrium voor de basiliek van Onze Lieve Vrouw van Guadaloupe vierden gelovigen de Eucharistieviering en werden per satellietverbinding zowel aan het begin als aan het einde door paus Benedictus XVI toegesproken. Na de pauselijke zegen die de gelovigen via de satellietverbinding van Benedictus XVI ontvingen, klonk een applaus op.
Nadere berichtgeving over de Wereld Ontmoeting van Gezinnen hierover volgt binnenkort op deze site.
De basiliek van O.L.Vrouw van Guadaloupe en het omliggende terrein is de op een na grootste katholieke bedevaartplaats van de wereld. Na het Vaticaan trekt dit Mariaheiligdom jaarlijks de meeste pelgrims. (foto: AP)
Het verhaal over de Mariaverschijning aan de Indiaan Juan Diego, die in 2002 als eerste inheemse Indiaan van Mexico werd heilig verklaard, is beschreven in een van de heiligenbeschrijvingen in Katholiek Nieuwsblad.
Hieronder volgt de tekst.
Niet door mensenhanden
Mgr. Juan de Zumarraga kijkt verbaasd op wanneer een arme indiaan zijn werkkamer binnenkomt en voor hem op de knieën valt. De man begint opgewonden te praten, maar de bisschop begrijpt er hoegenaamd niets van. Drie jaar daarvoor, in 1528, was hij samen met andere franciscaanse paters vanuit Spanje naar Mexico gekomen. Een tolk vertaalt wat de inboorling zegt: “Hij heeft de heilige maagd gezien en ze wil een kapel.â€
Bedroefd verlaat Juan Diego het bisschoppelijk paleis, de bisschop had hem met een flinke kluit een enorm rietveld ingestuurd. De indiaan denkt aan het voorval van diezelfde ochtend. Als op elke zaterdag was hij in alle vroegte van huis gegaan om bij de paters catechese te krijgen. De 15 km lange weg liep langs de heuvel Tepeyac. Bij het passeren van de top had hij ineens vogelenzang gehoord, zo verschrikkelijk mooi. Plots hielden de beestjes stil, en in die stilte klonk het geroep van zijn naam, het geluid kwam van de top. Eerst wilde hij het niet geloven, maar het was echt. Hij was op het geluid afgegaan en vond bovenop de berg een jong meisje, zo verschrikkelijk schoon, het kon niet anders of dit was de moeder Gods. En zij had dit beaamd. Ze had hem gevraagd naar de bisschop te gaan en hem te zeggen dat hij op deze plaats een kapel moet bouwen. En nu moet hij de hemelse verschijning dit slechte nieuws brengen.
Maria hoort de arme indiaan geduldig aan en vraagt hem morgen nogmaals de bisschop te bezoeken. Juan Diego zet hem nu voor het blok. Als hij een teken wil, wat wil hij dan? Met de boodschap dat de verschijning dat zelf mag uitzoeken komt Juan Diego weer bij Maria. Morgen, maandag, moet Juan Diego weer naar de bisschop en dan krijgt hij zijn teken. Maar Juan Diego komt niet, zijn oom is dodelijk ziek en dat gaat voor.
Maar dinsdags in alle vroegte vraagt z’n oom om een priester, z’n einde is nabij. Juan, die weer langs de berg moet, probeert met een bezwaard geweten de hemelse verschijning om de tuin te leiden. Hij wil de top van de andere kant passeren, maar Maria wacht hem daar op.
Zij zal voor zijn oom zorgen, Juan moet naar de bisschop. Boven op de berg staan in de woeste grond, waar nooit iets wil groeien, bloemen. Die moet Juan plukken. De indiaan geeft haar de wonderschone bloemen, waarna zij ze in zijn mantel legt. Hij moet ze aan de bisschop geven.
Nieuwsgierig ziet deze de indiaan binnenkomen die hem zegt “hier hebt u uw tekenâ€, en Juan laat de mooiste bloemen uit de mantel vallen. Op het zelfde ogenblik verschijnt een afbeelding van de heilige maagd op de mantel van de indiaan. Mgr. Zumarraga twijfelt geen seconde, valt op z’n knieën en smeekt de moeder Gods om vergeving en geeft direct opdracht de wens van de hemel te vervullen.
In de kapel, en later in de grote kerk die op de bewuste plaats wordt gebouwd, krijgt de mantel met de moeder Gods een ereplaats.
Voordat het gewaad achter glas werd gehangen hebben in enige honderden jaren vele miljoenen mensen handen het aangeraakt. De grot van Lourdes is afgesleten, maar dit gewaad schittert ondanks alle aanrakingen, vocht en roet van kaarsen als nooit tevoren. Maar er is meer. Eens werd er onder het gewaad een vaas bloemen gezet met een tijdbom met als doel het te vernietigen. Het marmer van de kathedraal viel naar beneden, ramen vlogen eruit en een zwaar metalen kruis werd totaal vervormd. Het gewaad mankeerde niets.
Maar het grootste wonder werd halverwege de vorige eeuw ontdekt. In de pupillen van de ogen van Maria zie je hoe Juan Diego de bloemen geeft aan z’n bisschop. In 1988 werd Juan Diego door paus Johannes Paulus II zalig verklaard en in 2002 heilig.
Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe: 12 december (Michaël As/KN)