Seksuele voorlichting vindt voor het belangrijkste deel plaats door leeftijdsgenoten aan het eind van de basisschool en het begin van de middelbare school. Ga er maar vanuit dat je kinderen rond hun negende/tiende jaar de meeste dingen op dit gebied van hun vriendjes hebben gehoord, tenzij je als ouders de eerste bron bent geweest voor dit belangrijke onderwerp. Je kunt dus niet vroeg genoeg beginnen… Seksuele voorlichting vindt voor het belangrijkste deel plaats door leeftijdsgenoten aan het eind van de basisschool en het begin van de middelbare school. Ga er maar vanuit dat je kinderen rond hun negende/tiende jaar de meeste dingen op dit gebied van hun vriendjes hebben gehoord, tenzij je als ouders de eerste bron bent geweest voor dit belangrijke onderwerp. Je kunt dus niet vroeg genoeg beginnen.
Eigenlijk kun je zeggen dat seksuele voorlichting al bij de geboorte begint. Want seksualiteit heeft alles te maken met de liefde tussen vader en moeder die je kinderen – als het goed is – iedere dag zien in de genegenheid en intimiteit waarmee je met elkaar omgaat. Bij hun ouders zien kinderen dat seksualiteit alles te maken heeft met liefde en relatie, en dat is totaal iets anders dan het beeld dat ze vanuit de media ervan krijgen.
Begin je met voorlichting als je zoon of dochter 12 is dan ben je te laat. Niet te laat met voorlichting geven, maar te laat voor het kind om het te aanvaarden. In de tussentijd hebben ze al veel wijsheid én onzin opgedaan. Vergis je niet in de invloed die de media daarop hebben. Tegen de tijd dat ze in de puberteit komen, dan lopen de tieners met een bordje: ‘Wegens verbouwing gesloten’. En dus kun je beter te vroeg zijn dan te laat. Want ben je te laat, dan kun je het scheef getrokken beeld – waar met name de media met onder andere z’n soapseries debet aan zijn – niet meer herstellen. Te vroeg ben je eigenlijk bijna niet, want een kind onthoudt toch wat het aankan. Een kind heeft tijd nodig om het te verwerken en erover na te denken. Seksuele voorlichting is dus een continu herhalend proces is, want kinderen ontwikkelen zich. Kinderen hoeven niet in een keer het hele verhaal, maar gewoon steeds een klein stukje. En als ze een vraag stellen, hebben ze genoeg aan het antwoord op die ene vraag. Daarnaast mag je best op bepaalde vragen van je kind zeggen: ‘Dit is zo intiem, dit is iets voor papa en mama.’ Maar pak wel de kansen om erover te praten. En die kansen zijn er genoeg; sla de kranten maar open en praat eens over de christelijke alternatieven. Leer je kind, als vader zowel als moeder, dat het mooi geschapen is, bevestig hem of haar in zijn of haar eigenwaarde. Bij meisjes in de puberteit speelt vooral de vader een belangrijke rol bij de bevestiging van eigenwaarde en identiteit. Bij jongens is de vader met name een voorbeeldfiguur. Maar realiseer je wel dat je als ouder de belangrijkste informatiebron bent voor je kind. De ouder kan beter dan wie ook seksualiteit plaatsen in de context van liefde en een relatie. Bovendien vertrouwt een kind zijn ouders het meest. We kunnen onze kinderen juist laten zien dat seks iets moois is dat God heeft bedacht. In seksualiteit zit het karakter van God Zelf. Hij maakte de mens naar Zijn beeld en legde dit in de mens als het meest mooie en intieme.
(bron: www.eo.nl )