Tussen waken, tussen dromen in het vroege morgenlicht, wordt de steen van ‘t graf genomen, horen vrouwen het bericht, dat door dood en duisternis Jezus leeft en bij ons is.
Zij die zich als eersten buigen over leven in haar schoot zijn op Pasen kroongetuigen van nieuw leven uit de dood. Vrouwen hebben Hem ontmoet, weten zich bevrijd voorgoed. |
Uit een sprakeloos verleden weggeschoven, ongehoord, wordt een nieuwe tuin betreden open is de laatste poort, sluiers worden weggedaan: het is tijd om op te staan.
Lente kleurt de kale bomen, door het leven aangeraakt bloeien bloemen aan de zomen, zo wordt alles nieuw gemaakt. Juichend stemt het leven in met de toon van het begin. (Hanna LAM)
|