Mgr. Athanasius Schneider, bisschop in Kazachstan, heeft een opmerkelijke reactie gegeven op de vraag wat goede katholieken naar zijn mening nu te doen staat. Een oproep om concreet onze schouders eronder te zetten. Mgr. Athanasius Schneider, bisschop in Kazachstan, heeft een opmerkelijke reactie gegeven op de vraag wat goede katholieken naar zijn mening nu te doen staat. Een oproep om concreet onze schouders eronder te zetten.
Velen zijn verontrust door de gang van zaken op de afgelopen Gezinssynode en maken zich nog grotere zorgen over die in oktober komen gaat. De zorgen zijn terecht, aldus mgr. Schneider. Hij reageert met de volgende boodschap:
“Het is een droevige waarheid dat we ons in een tijd van grote crisis in de Kerk bevinden. God is echter met ons. U heeft mij gevraagd wat de gelovigen kunnen doen om de dwalingen te bestrijden die zich door de Kerk verspreiden. Ik zou graag antwoorden met de volgende suggesties.”
“We moeten groepen vormen van goede katholieken, geleerden, gezinnen en geestelijkheid die de volle katholieke waarheid moedig verbreiden, in het bijzonder over de leer van de Kerk inzake gezin, natuur en de geboden van God.”
“Als middel tot dit doel moeten we gebruik maken van alle middelen die de moderne wereld ons aanbiedt. We hoeven niet te wachten op de media om deze boodschappen te verspreiden. We hoeven niet te wachten op elke afzonderlijke herder om ze van de preekstoel te verkondigen. We zouden de nieuwe media moeten omarmen die ons in staat stellen het evangelie te verkondigen en de leer van onze Heilige Moeder, de Kerk. We zouden onze boodschap naar het internet moeten brengen, die publiceren op websites, blogs en sociale media.”
“Maar we moeten niet vergeten er onze medekatholieken ook op meer traditionele wijze bij te betrekken. We moeten conferenties en symposia organiseren op een geleerd niveau. We moeten deze gebruiken om tot publicaties te komen, tot artikelen en boeken die als referentie kunnen worden gebruikt en onze discussie kunnen verbreden.”
“We moeten ook een beweging van katholieke gezinnen vormen, van ‘huiskerken’ om te getuigen, te verdedigen, en te verspreiden: het geheel van het geloof en de leer over het gezin, het huwelijk en de natuurlijke orde.”
“We moeten in deze gevaarlijke tijd moedig zijn om het waarlijk gnostische en revolutionaire karakter van de ‘Kasper-agenda’ te onderkennen, en daarbij de continuïteit van de goddelijke leer van het huwelijk en zijn toepassing gedurende tweeduizend jaar geschiedenis van onze Kerk laten zien. We moeten de gelovigen inspireren met voorbeelden van heilige echtgenoten, gezinnen, kinderen en tieners. We moeten enerzijds de werkelijke schoonheid laten zien van een getrouwd, een gezins- of een vrijgezellenleven in kuisheid en trouw. Anderzijds moeten we wijzen op de bewezen lelijkheid, ongelukkigheid en schizofrenie van een leven dat ingaat tegen de goddelijk-vastgestelde orde.”
“Om hoop te geven aan hen die worstelen, is het belangrijk voorbeelden te geven van berouwvolle katholieken uit verleden en heden. Zij die terugkeerden van hun zondig leven in overspel, scheiding of sodomie.”
“In antwoord op de dwalingen die nu verspreid worden moeten goede katholieke echtgenoten, gezinnen en afzonderlijke individuen schrijven naar de paus, naar hun bisschoppen en naar de competente dicasteries van de Romeinse Curie, om hen te wijzen op de ketterse, halfketterse of gnostische uitlatingen door kerkelijke personen of op evenementen met zo'n agenda die bevorderd worden door kerkelijke personen of groepen.”
“Dit zijn allemaal middelen van onderrichting en vorming. Maar de strijd die we strijden gaat tegen meer dan onwetendheid. Het is tegen prinsdommen en machten. Die kan niet slagen tenzij we een groot nationaal en internationaal netwerk van gebed opzetten door eucharistische aanbidding, bedevaarten, plechtige Missen, intercessionele en penitentiële processies met thema's als ‘De heiligheid van gezin en huwelijk’, ‘De roep om kuisheid’, ‘De schoonheid en het geluk van een kuis leven’. ‘De navolging van Christus in het gezinsleven’ en ‘Het uitboeten van zonden tegen het gezin en huwelijk’.”
“Wellicht het meest fundamenteel van alles: we zouden vurig moeten bidden dat God zijn Kerk heilige bisschoppen en pausen schenkt. Zo'n gebed zou in het bijzonder moeten worden gebeden door kinderen, omdat het gebed van onschuldigen als geen ander doordringt tot in de hemel.”
(bron: Katholiek Nieuwsblad/LifeSiteNews)