Over een paar dagen wagen we het erop: dan vertrekken we met onze dochters Cecile, Chiara en Denise naar een gezinsessie in Paray-le-Monial in Frankrijk. Daar heeft Jezus in 1673 zijn Hart getoond aan de jonge kloosterzuster Margaretha-Maria Alacoque.

Over een paar dagen wagen we het erop: dan vertrekken we met onze dochters Cecile, Chiara en Denise naar een gezinsessie in Paray-le-Monial in Frankrijk. Daar heeft Jezus in 1673 zijn Hart getoond aan de jonge kloosterzuster Margaretha-Maria Alacoque.

 

Deze reis is voor ons een hele uitdaging. Doorgaans is het namelijk geen lolletje de drie zusjes naast elkaar op de achterbank te vervoeren. In no time zijn er ruzie (“Dat is míjn kleurboek, geef terug!”) en gejengel (“Zíjn we er nu nóg niet?) en als er één doodmoe in slaap is gevallen wordt er geduwd: “Ma-ma, zij hangt tegen mij aan, dat vind ik niet leuk!” Het hoeft geen betoog dat Edwin en ik meestal dolgelukkig zijn wanneer we op de plaats van bestemming zijn aangekomen.

 

Voordat het besluit viel helemaal naar Frankrijk te rijden, heeft Edwin de routekaart eens goed bekeken met de woorden: “Even kijken waar wij onze antipsychotica en antidepressiva moeten slikken, hoor.” We kunnen natuurlijk ook ’s nachts rijden, maar dat zie ik niet zitten. Die dames slapen wel, maar ik niet. Als zij dan uitgerust de volgende dag vol energie tegemoet gaan, ben ik een dweil. Dank je feestelijk. Dus zijn alle voorbereidingen al weken in volle gang: als er ergens een leuke aanbieding is van kleine speeltjes die goed zijn voor een half uurtje rust op de achterbank, koop ik ze direct.

 

Belangrijker is natuurlijk het doel van onze reis. We nemen onze dochters mee naar ‘Paray’ omdat we hopen dat zij – net als wij – in hun leven geraakt worden door Gods liefde. Ik maak me namelijk geen enkele illusie: die blijven echt niet ‘vanzelf’ in de Kerk. De Kerk is vooralsnog geen high entertainment bedrijf zoals de Efteling dat het grote publiek als een magneet aantrekt. Dus moeten ze het ergens anders van hebben. Als onze dochters in hun leven kiezen voor een weg in de Kerk, dan is dat uit liefde. Een persoonlijke, levende relatie met Jezus Christus is het enige dat hen zal motiveren radicaal voor Hem en zijn Kerk te kiezen.

 

Juist in Paray wordt Gods liefde heel concreet. Jezus is daar verschenen en heeft gezegd: “Zie hier het hart dat de mensen zo heeft bemind.” Die genade is daar haast nog voelbaar aanwezig. Ooit zei een Nederlander tijdens een bijeenkomst treffend: “Hier heeft de hemel de aarde geraakt en dat kanaal van genade is nooit meer gesloten.” Nu hopen en bidden we dat Cecile, Chiara en Denise dat ook zo mogen ervaren. En die reis? Ach, een beetje penitentie hoort bij een bedevaart…