Je leest niet vaak over de rol van ooms en tantes in het dagelijks leven. Onlangs kwam het bij ons ter sprake. Mijn vrouw vond dat het weer eens goed zou zijn als onze jongens mee gingen naar de verjaardag van een oom. Je leest niet vaak over de rol van ooms en tantes in het dagelijks leven. Onlangs kwam het bij ons ter sprake. Mijn vrouw vond dat het weer eens goed zou zijn als onze jongens mee gingen naar de verjaardag van een oom.

Onze jongens zijn rond de twintig jaar oud. Eén van onze jongens maakte categorisch duidelijk aan mijn vrouw niet mee te willen. Het probleem kwam op mijn bordje. Eerst nadenken en schietgebedje ontbreekt nooit. Papa, mama en zoonlief hebben toen de koppen bij elkaar gestoken. Ik vroeg onze zoon hoe hij eigenlijk familierelaties zag. Hij kan snel denken en bondig formuleren. “Als ze ver weg wonen en je ziet ze drie keer per jaar kan je er geen band mee opbouwen” vond hij. Ik prees hem want hij had wel een visie.

Ik heb ook een aantal dingen erover gezegd. Dat papa en mama er vroeger niet alleen waren, maar in een gezinsgemeenschap van wat nu ooms en tantes zijn. Dat zij jarenlang nauw samengeleefd hebben met hun ouders en daarmee directe historie zijn onze zoon. Hij kon wel begrijpen dat ooms en tantes als broers en zussen een gemeenschappelijke historie hebben en dat enkele keren per jaar dan genoeg was om een band te onderhouden.

Ik merkte verder op dat karaktereigenschappen die je bij ouders, ooms en tantes terug ziet komen, gewoontes, uiterlijke kenmerken allemaal tekens zijn van een bloedband. En een bloedband is een zeer natuurlijke band. Soms kan je dingen heel gemakkelijk ter sprake brengen. En soms kan je nergens gemakkelijker op terug vallen dan op familie. En soms voel je dingen aan en begrijp je dingen en hoef je dingen niet uit te leggen: dat alles heeft toch wel iets natuurlijks, iets wat je moet onderhouden.

Je kan niet met 25 ooms en tantes een band opbouwen, maar misschien met één of twee wel. Generatiegenoten van je ouders. Een band opbouwen met peetouders ligt misschien nog wel het meest voor de hand. Verjaardagen en jubileums zijn daarvoor handige handvatten. Ik vroeg hem hier eens over na denken en zich af te vragen welke actieve rol hijzelf hierin dacht te gaan spelen. Hij zou er verder over nadenken. Maar vanavond wilde hij liever niet mee. Een goede vriend was net terug van vakantie en ze hadden met een aantal afgesproken om te gaan kaarten. Natuurlijk: vanavond hoefde hij niet mee. Mijn vrouw vond dat inmiddels ook wel.

Ik heb even in tijdschriften, boeken en op internet gezocht, maar over de rol van ooms en tantes vind je vrijwel niets. Ik kan wel putten uit een eigen ervaring. Tijdens het denken over dit artikel werd ik me bewust dat ik veel ooms en tantes heb gehad waar ik weinig en oppervlakkig contact mee had. Zeker toen ik rond de twintig jaar was. Maar met één oom en met mijn peettante had ik zeer veel en indringend contact. Ze hebben hun sporen op mij achtergelaten (een levens-erfenis) die ik als zeer positief ervaar. Mijn oom had een schilderszaak. Ik heb als bijbaan en vakantiebaan vijf jaar bij hem gewerkt. Samen op karwei. Schilderen, behangen en ruiten zetten, vaak ook op scholen. Toen ik mijn rijbewijs had gaf hij mij vertrouwen: ik mocht met de grote stationwagen spullen van Hilversum naar Almere brengen.

Mijn peettante was een echte peettante. Van jongs af aan. Er waren cadeaus met feestdagen. Een jaarlijks dagje uit. En toen ze later in Breda ging wonen, zocht ik haar regelmatig op. Vele gesprekken over het geloof. Heel veel vragen over God, hemel en hel en over moraal kwamen in mij op. Niets was te gek, alle vragen kwamen aan bod en werden serieus genomen. Er moet iets van bloedverwantschap en iets van bovennatuurlijk geestverwantschap een rol hebben gespeeld waardoor dit diepe contact mogelijk was. Met grote dankbaar kijk ik daarop terug.

Rest me nog te kijken naar het oom en tante zijn van mijn vrouw en ik. Als peetouders bidden we elke avond voor onze peetkinderen. Via WhatsApp speelt mijn vrouw een wat frequentere rol in hun leven en ook van andere neven en nichten. Bij verjaardagen heb je interesse en denk je mee met de neven en nichten die je daar ontmoet en ik vind hun leven vaak interessant. Toen ze kleiner waren zijn er wel logeerpartijen geweest. Oud en nieuw met al zijn voorvreugde en vuurwerk speelde een grote rol bij een van onze petekinderen die dan vaak enkele dagen bij ons kwam logeren.

Het artikel zou te lang worden als ik verder ga nadenken en schrijven over hoe anderen vorm geven aan hun oom en tante rol en wat er allemaal wenselijk en mogelijk is. Over grootouders vind je veel meer literatuur en daarover wordt veel vaker gepraat. Toch vind ik ook de oom en tante rol interessant en belangrijk.