Vroeger waren kinderen een geschenk uit de hemel, tegenwoordig zijn kinderen onderwerp en inzet van maatschappelijk debat. Iedereen heeft wel wat over het kind te zeggen. Politici willen de jeugd redden en het gezin weer tot hoeksteen van de samenleving maken. Artsen en verloskundigen zetten kennis en techniek in om de gezondheid van kinderen te garanderen. Vroeger waren kinderen een geschenk uit de hemel, tegenwoordig zijn kinderen onderwerp en inzet van maatschappelijk debat. Iedereen heeft wel wat over het kind te zeggen. Politici willen de jeugd redden en het gezin weer tot hoeksteen van de samenleving maken. Artsen en verloskundigen zetten kennis en techniek in om de gezondheid van kinderen te garanderen. Consultatiebureaus en opvoedingsdeskundigen geven advies en tips. Opinieleiders en columnisten hebben een uitgesproken mening over borstvoeding en de verdeling tussen zorg en werk. En of dat niet genoeg is, houden oma's en opa's, familie en vrienden alles in de gaten. Met de beste bedoelingen overigens. Iedereen ziet in het kind de hoop voor de toekomst, de redder van de samenleving, de bindende factor in de buurt. Aan de ene kant lijkt het kind daardoor boven alles en iedereen verheven, aan de andere fungeert het als een object van moraliserende controle. Het leven van en met een kind wordt hierdoor groots en meeslepend, zou men kunnen zeggen, maar soms ook penibel en problematisch.
Dit boek toont hoe de grootsheid van het kind zich dag in dag uit manifesteert. Het laat zien hoe levenslange consequenties worden toegeschreven aan zo ongeveer alles wat ouder en kind aangaat. Het paradoxale effect is dat kinderen en hun ouders daarmee helemaal niet geholpen worden. De grootsheid maakt het kiezen voor kinderen, de zwangerschap, het bevallen en het opvoeden voor velen tot een last. Het is onmogelijk om aan alle – vaak tegenstrijdige – eisen te voldoen. Dit zorgt voor frustratie bij ouders én kinderen. Vooral kinderen zullen zich verzetten tegen de verwachtingen die anderen over hen koesteren. Niet omdat het kind anderen wil dwarsbomen, wel omdat het een ander mens is. Een ander die niet in de wieg is gelegd om de verwachtingen van zijn of haar ouders waar te maken of om zich te voegen naar de wetenschappelijke of politieke normen. Deze andersheid toont zich treffend op het moment van de geboorte. We zien dan een mensje waarvan we niet weten wie hij of zij is, hoe dit mensje er over een jaar uitziet, noch wat zijn interesses en talenten zijn.
Door het kind te zien als de ander, maken we het weer kleiner. We geven het de mogelijkheid om van een moment te genieten of om met het moment te worstelen, zonder het te belasten met toekomstverwachtingen. Ouderschap wordt dan niet vrijblijvend of makkelijk, wel luchtiger. Het hemelse van kinderen en ouders zit immers niet verborgen in de toekomst, maar in het moment.
€ 16,95