Dit is het verhaal over de eerste activiteit van Kinderen bidden voor Kinderen. Deze stichting wil kinderen brengen tot gebed en ontwikkelt hiervoor eigentijdse activiteiten en materialen. Dit is het verhaal over de eerste activiteit van Kinderen bidden voor Kinderen. Deze stichting wil kinderen brengen tot gebed en ontwikkelt hiervoor eigentijdse activiteiten en materialen.
Actuele informatie: www.kinderenbiddenvoorkinderen.nl
Zaterdag 3 oktober 2009
Nog een week en vele kinderhanden vouwen zich om te bidden voor zieke kinderen. En dat doen ze niet een keer, maar de hele maand oktober. De aftrap van deze bijzondere actie vindt plaats in de Bossche Sint-Jan op 3 oktober 2009. Alle kinderen en ouders zijn welkom.
Zo af en toe krijg je als journalist de kans de ontwikkeling van een gebeurtenis mee te maken en is er niet slechts die momentopname van een eenmalig contact. Neem het onderwerp van dit artikel. Waar het begon met de uitgave van een klein rozenkransboekje voor kinderen, is het in drie maanden tijd uitgegroeid tot een happening voor de hele maand oktober.
Kinderen bidden voor Kinderen
Drijvende kracht hierachter is Marjolein Heijs-Niessen, een bevlogen en ondernemende katholieke moeder, die zelf verbaasd is over de respons en medewerking die ze ontvangt bij de organisatie van het evenement. Enthousiast vertelt ze over ‘3 oktober’.“We gaan samen met kinderen de rozenkrans bidden voor zieke kinderen in Den Bosch. Bidden, en zeker de rozenkrans, is voor kinderen helemaal niet meer vanzelfsprekend. Door dit evenement brengen we dit gebed en de bijzondere kracht ervan op een leuke manier onder de aandacht, speciaal voor kinderen van 8-13 jaar en hun ouders.”
Het evenement is geen binnenkerkelijk gebeuren, maar steekt juist een hand uit naar ‘buiten’. “Voor we naar de kapel gaan, hebben we al met de kinderen kaarten gemaakt voor zieke kinderen thuis of in het ziekenhuis. Het Jeroen Bosch-ziekenhuis was meteen enthousiast en heeft zijn medewerking toegezegd: het zorgt ervoor dat elke kaart bij het juiste kind terechtkomt.”
Het oorspronkelijke idee groeide steeds verder uit. “Als je het bij één keer laat, is dat te weinig om kinderen vertrouwd te maken met dit gebed. Ik zocht naar een manier om het na die ene dag verder te laten gaan.” En dat is gelukt. “We vragen de kinderen thuis elke dag in oktober één Weesgegroetje te bidden voor ‘hun’ zieke kind. Thuis kunnen ze, op een tekening die ze meekrijgen, daar dan een kraaltje voor inkleuren. Verder is er op de andere vier zaterdagen in oktober een kinderrozenkrans in steeds een andere kerk in de buurt (zie onderaan). Elke keer krijgen de kinderen een nieuw prentje van Maria. Drie prentjes betekent een cadeautje.”
Voorbereid
De aanloop naar het rozenkransevenement is een aaneenschakeling van gebeurtenissen in het leven van Marjolein Heijs. Die weg heeft, zoals zij zelf aangeeft, haar voorbereid op de huidige ontwikkelingen. “Ik ben wel katholiek opgevoed, maar was er niet veel mee bezig. ‘Toevallig’ ontmoette ik steeds mensen door wie ik meer geïnteresseerd raakte. Ik merkte hoe weinig kennis ik had van het geloof. Voor mij gold echt het gezegde ‘onbekend maakt onbemind’. Geleidelijk aan ben ik mij er meer in gaan verdiepen. In de parochie raakte ik betrokken bij de kinderwoorddienst en later bij de voorbereiding op de Eerste H. Communie. Ik vond het best moeilijk, want wat wist ik nou helemaal? Maar ik heb ‘ja’ gezegd en ben er vol voor gegaan. Mijn marketingervaring bij Mars kon ik ook in dit vrijwilligerswerk goed inzetten. En al die kleine ja-momenten leiden je verder op een pad dat je tevoren niet verwacht zou hebben.” Want het bleef niet alleen bij meedoen. Marjolein Heijs en een andere moeder uit de parochie herschreven het Communieproject en schaafden het jaar na jaar bij. In dat proces kwam op een gegeven moment ook de rozenkrans voorbij.
Kinderrozenkransboekje
Wanneer Marjolein Heijs over het rozenkransgebed begint te praten, merk je nog meer de bevlogenheid en vastberadenheid gehoor te geven aan de oproep van Maria in o.a. Fatima en Lourdes om de rozenkrans te bidden. “We gaven communicanten wel een rozenkrans mee, maar we konden er geen goed boekje bij vinden. Wel hadden we het boekje van pastoor Rudo Franken met prachtige icoonplaatjes bij elk Geheim, maar de teksten waren niet gericht op kinderen. Ik had er wel eens aan gedacht dat te doen, maar ja …” Toen een vriendin ernstig ziek werd en men voor haar bad, was het voor Marjolein Heijs duidelijk. “Ik kwam thuis uit de kerk, heb direct pastoor Franken gebeld en ben aan de slag gegaan.” In een paar maanden tijd schreef zij in samenwerking met de pastoor de teksten voor kinderen. Resultaat is een prachtig boekje met voor elk van de belangrijkste gebeurtenissen in het leven van Jezus en Maria (de Geheimen) een icoonillustratie, uitleg uit de bijbel en een kort gebed. Verder bevat het boekje uitleg over hoe je de rozenkrans bidt en waarom het zo belangrijk is, ook voor kinderen.
Groeien in geloof
Vol enthousiasme gaat ze verder: “Want de rozenkrans is geen ouderwets of saai gebed. Juist doordat je nadenkt over die Bijbelse verhalen tijdens het bidden, verdiept het je geloof. Mijn ervaring is dat je elke keer door andere aspecten geraakt wordt. Zo is dit gebed steeds nieuw.” Voor Marjolein Heijs staat vast dat zowel volwassenen als kinderen het contact met Jezus moeten onderhouden. Dat gaat natuurlijk via de sacramenten en het horen vertellen over God, over Jezus, maar ook via gebed. “Zonder gebed geen geloof. Andersom gezegd: het rozenkransgebed – en dus ook het boekje – is een hulp om te groeien in geloof.” Dat kinderen niet meer leren bidden, kan volgens haar dan ook eigenlijk niet. “Bij de doop beloof je immers dat je je kind zult opvoeden in het geloof. Vergelijk de moeite van ouders voor de zwemles van hun kind omdat er een kleine kans bestaat dat het zou kunnen verdrinken. Hoeveel groter is niet de kans dat het in het leven verdrinkt? Het zou dus logisch moeten zijn dat je aan je kind iets meegeeft om sterk te staan in het leven. En dat is het geloof.”
Het gaat verder
“Ik dacht toen het boekje gereed was: zo, nu ben ik klaar. Maar toen begon het pas! Want ik realiseerde mij dat het juist nodig is kinderen en hun ouders te stimuleren het te gaan gebruiken. Geïnspireerd door het geloofsfeest 450 jaar Bisdom Den Bosch kwam ik met iemand anders op het idee van een evenement. Maar zoiets kun je niet alleen. Gelukkig is er steun van de plebaan, alle mogelijke hulp van pastoor Franken en van nu steeds meer mensen.” Het evenement op 3 oktober in de Sint-Jan is wellicht de aftrap voor meer. “Ook in andere parochies kun je kinderen heel concreet uitnodigen voor andere kinderen te bidden. Het zou ook geweldig zijn als mensen thuis meebidden. Dat kan met dit boekje dat sowieso de mogelijkheid biedt aan (groot)ouders om hun (klein)kinderen weer met Jezus en Maria in contact te brengen. Juist omdat je aan de hand van de Geheimen met de mooie illustraties erbij de belangrijkste heilsmomenten kunt laten zien en op eenvoudige manier kunt uitleggen.” (KN/Yvonne Koopman)