Moeder- en vaderdag zijn dan wel voorbij: onderstaand artikeltje op de blog van het Amerikaanse Ruth Instituut is een persoonlijke getuigenis van de invloed die je in je rol als vader en als moeder op je kind hebt. Interessant voor mannen, vaders, vrouwen en moeders! Moeder- en vaderdag zijn dan wel voorbij: onderstaand artikeltje op de blog van het Amerikaanse Ruth Instituut is een persoonlijke getuigenis van de invloed die je in je rol als vader en als moeder op je kind hebt. Interessant voor mannen en vaders, vrouwen en moeders!
“Het is van groot belang voor de kinderen dat zij zien dat hun ouders van elkaar houden en elkaar bewonderen. Op moeder- en vaderdag worden natuurlijk respectievelijk de moeders en de vaders in het zonnetje gezet en geëerd. “Maar”, schrijft Jennifer Roback in haar blog, “ik zou graag een stapje terug doen en vrouwen willen eren als echtgenotes en mannen als echtgenoten. In ons ‘verlichte’ tijdperk hebben we de neiging mannen niet meer zozeer als echtgenoten te zien, omdat de vader van een kind vaak niet de echtgenoot van de moeder is. In de ogen van het kind is er dan eigenlijk geen verbinding tussen de man en de vrouw. Ik wil eigenlijk benadrukken dat het belangrijkste dat vaders kunnen doen voor hun kinderen is om van hun moeder te houden. Ook andersom: van alle dingen die moeders voor hun kinderen doen, is een van de belangrijkste dat zij houden van de vader van hun kinderen.”
“Zoals met zoveel dingen, heeft ons gezin dit geleerd door praktijkervaringen met kinderen die moeite hebben zich aan iemand te binden. Wij kwamen in aanraking met een begaafd therapeute, Nancy Thomas, die ons heeft geleerd dat kinderen met een hechtingsstoornis een sterke moederfiguur nodig hebben, aan wie zij zich kunnen hechten. Deze kinderen geloven niet echt dat iemand voor hen kan zorgen, dat het universum in wezen een vijandige plek is, en dat ze voor zichzelf moeten zorgen. Als het kind zwakte ervaart bij de moeder, kan het kind zich niet toevertrouwen aan haar.
Het was mijn man die, na een workshop van Nancy, mij vol enthousiasme zei: ‘Je moet zeker zijn van jezelf. Je mag een kind jou niet op de kop laten zitten. Je moet vrolijk blijven, zelfs als ze proberen je uit te dagen, gewoon omdat ze denken dat het grappig is om je uit te dagen. En mijn taak is het om jou te ondersteunen. Ik moet jou opbouwen in hun ogen, zodat ze respect voor je hebben. Als zij jou niet kunnen respecteren, kunnen ze niet genezen.’ ”
Een reactie op de blog:
“Als echtgenoot van 35 jaar en vader van zes kinderen kan ik me helemaal in deze woorden herkennen. Jim Stenson van ‘Ouderlijk leiderschap’ omschrijft de rol van een vader als volgt:
‘Hij zet zijn vrouw op de eerste plaats. In zijn prioriteiten, zijn haar geluk en welzijn van het hoogste belang, en zijn kinderen weten dit. Ze weten dit, omdat hij hen met zijn eigen voorbeeld voorgaat door hun moeder lief te hebben, te eren, en te gehoorzamen. Als ze hier ooit niet in slagen, kunnen ze bij hem aankloppen. (…) Samen overleggen ze over beslissingen, groot en klein, die het welzijn van kinderen beïnvloeden. Ze vertrouwen op elkaars sterke punten en, op eigen maar complementaire wijze, steunen zij elkaar.’”