KerstmisLigt het nou aan mij of wordt Kerst elk jaar nóg doller gevierd? Een paar jaar geleden versierden we alleen een kerstboom, nu staan hele huizen van binnen en van buiten net zo wild te knipperen als de lichtjes op de kermis. Links bruist een fontein van knipperende lampjes en rechts is een heel huis voorzien van een Kerstman mét arrenslee in felgekleurde lampjes. Ligt het nou aan mij of wordt Kerst elk jaar nóg doller gevierd? Een paar jaar geleden versierden we alleen een kerstboom, nu staan hele huizen van binnen en van buiten net zo wild te knipperen als de lichtjes op de kermis. Links bruist een fontein van knipperende lampjes en rechts is een heel huis voorzien van een Kerstman mét arrenslee in felgekleurde lampjes.

KerstmisDenise van 7 jaar vindt het natuurlijk allemaal prachtig. Als we door onze woonplaats rijden in mijn autootje roept ze: “Oh, kijk mama, wat een mooie lichtjes op dat flatgebouw!” Ik geef haar helemaal gelijk, maar vraag me een beetje bezorgd af of mensen eigenlijk wel weten waaróm ze hun tierelantijnen nou aan hun balkonnetje gehangen hebben? Denise vindt ’t allemaal volkomen gerechtvaardigd: “Jezus is toch geboren? Dat is toch een heel groot feest?!” Daar heeft ze natuurlijk helemaal gelijk in, maar zouden al die bewoners dat nog wel weten?  En weet ik het zelf eigenlijk nog wel? Ben ik niet zó druk met alle kerstfestiviteiten dat Jezus zelf er gewoon bij inschiet? Want het is o zo makkelijk om een kerststalletje neer te zetten maar o zo moeilijk om er op m’n knieën voor te gaan zitten.

Dus begin ik aan de keukentafel met de dames een gesprekje over datgene waarvoor Jezus in feite gekomen is: een eeuwig leven bij Hem. “Hoe zou dat nou zijn?”, vraag ik aan ze. Chiara weet het: “Ik denk dat er overal in de hemel huisjes zijn. Een huisje met een soort disco, waar je op de liedjes van de KISI-kids, Emmanuel en Hillsong kunt dansen! En in een ander huisje staan lekkere hapjes: tafels vol met cappuccino negerzoenen denk ik, hmmm!” Het is wel duidelijk waar Chiara dol op is. “En weet je wat ik ga doen in de hemel?” voegt ze er aan toe, “ik kruip bij God de Vader op schoot en ga lekker warm tegen Hem aan slapen!” Dan weet u het vast als u boven komt: het lijkt een poesje daar op zijn schoot, maar het is Chiara die in de eeuwigheid lekker gaat tukken.

Het is natuurlijk een schattige kinderdroom en tegelijkertijd verwoordt ze waarschijnlijk het diepste verlangen van ieder mens: eindeloos bemind zijn. En dat is natuurlijk ook onze eindbestemming dankzij Hem die alle kou en ellende heeft getrotseerd en als een arm kind op deze wereld is gekomen. Maar niet alleen voor ons: Jezus is natuurlijk ook gekomen voor al die mensen die Kerst zien als een groot winterfeest met veel versiering maar weinig inhoud. Ook voor hen reikt Moeder Teresa ons een goede kersttip aan. Ze zei: “Het is Kerst als je God anderen laat beminnen door jou heen… Het is Kerst elke keer dat je lacht naar je broer en hem je hand geeft”. Volgens mij het beste recept voor een hemel op aarde. Daar kan geen flikkerende Kerstman tegenop. Zalig Kerstfeest!

Brechje