In het commentaar van Henk Rijkers in Katholiek Nieuwsblad wordt kardinaal Sarah voorgesteld als nieuwe prefect van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst. Zijn visie op het gezin en de gezinssynode beloven veel goeds. In het commentaar van Henk Rijkers in Katholiek Nieuwsblad wordt kardinaal Sarah voorgesteld als nieuwe prefect van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst. Zijn visie op het gezin en de gezinssynode beloven veel goeds.
Kardinaal Sarah: een veelbelovende benoeming?
De gezinssynode is over het verkeerde onderwerp gegaan. Volgens kardinaal Sarah heeft “het debat over de toelating tot de Eucharistie van gescheidenen en hertrouwde katholieken de focus weggehaald van de werkelijk belangrijke uitdagingen waar gezinnen vandaag voor staan”.
Welke katholieke vader of moeder haalt hierbij niet opgelucht adem? Zou het toeval zijn dat deze verstandige, katholieke woorden weer uit de mond van een Afrikaanse prelaat komen? Hoe dat ook zij, na lang nadenken heeft mgr. Sarah (69), nu nog president van Cor Unum, afgelopen week de benoeming aanvaard tot prefect van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst. Hij is de nieuwe ‘baas’ van de liturgie. Zijn reactie overstijgt de gebruikelijke vrome lippendienst. Mgr. Sarah noemt zijn benoeming een "gave die hij niet verdiend heeft". Hij ziet die als een vingerwijzing van God "een meer priesterlijk en christelijk leven te leiden". Vatten alle kardinalen hun benoeming maar zo nederig op.
Het concept van huwelijk en gezin is volgens mgr. Sarah ondermijnd. Men neemt de begrippen in de mond "zonder daar een specifieke betekenis aan te geven". Het herinnert aan het bon mot van Hans Hillen dat “wij van het CDA zelfs een vrijgezel als gezin kunnen definiëren”. Inderdaad concludeert mgr. Sarah dat “de samenleving over het gezin in al zijn vormen spreekt – biologisch, adoptief, homoseksueel – alsof al deze situaties rolmodellen zouden kunnen worden, terwijl zij in feite gewoon een tragische uitdrukking zijn van individuele problemen (cursivering KN). Wie daaruit tóch een regel wil maken, verduistert de structuur van de werkelijkheid: onheil is dan gegarandeerd.”
Met zorg ziet de kardinaal in gesprek met Zenit hoe in Afrika de genderideologie wordt opgelegd “die de vrouw aanmoedigt de relatie met haar man als een conflict op te vatten”, terwijl seksuele oriëntatie “als een vrije keus” wordt voorgespiegeld, met als gevolg “een cultuur van toelaatbaarheid voor homoseksualiteit in de Afrikaanse cultuur". Geen authentieke ontwikkelingen: "Deze schadelijke ideologieën zijn een noodzakelijke voorwaarde voor het krijgen van westerse humanitaire en financiële hulp.”
Mgr. Sarah heeft juist nog de oude Latijnse Mis gevierd. Vaticanist Andrea Tornielli concludeert ietwat zurig dat van hem daarom “geen innovaties” verwacht mogen worden. Alsof een nederige, spirituele, in de traditie gewortelde en aan het Latijn gehechte kardinaal op deze uiterst belangrijke positie voor de gelovigen niet juist zeer, zeer veelbelovend is.