’t Is weer moederdag geweest: ik hoop dat iedereen lekker verwend is (mag ook wel een keer, toch?)! Ook onze oudste had iets geknutseld op de peuterspeelzaal. Ik het pakje openmaken… papiertje eraf… “Dat heeft de juffrouw mooi gemaakt, he?”

't Is weer moederdag geweest: ik hoop dat iedereen lekker verwend is (mag ook wel een keer, toch?)! Ook onze oudste had iets geknutseld op de peuterspeelzaal. Ik het pakje openmaken… papiertje eraf… “Dat heeft de juffrouw mooi gemaakt, he?” Roept mijn oudste uit. Tsja… Ik vraag me wel vaker af bij die plakwerkjes hoeveel bijdrage mijn kind heeft geleverd aan het eindresultaat… En dat terwijl hij al zo verschrikkelijk veel zelf kan. Sterker nog, ik vind mijn kind eigenlijk ongelofelijk knap, zo'n beetje, laten we zeggen, ongeveer het knapste kind van de wereld. Irritant om te horen? Toch ben ik geloof ik niet de enigste moeder met deze gedachten over haar kind.

In mijn omgeving (natuurlijk een buitengewoon goede omgeving 😉 ) zijn bijvoorbeeld bijzonder veel hoogbegaafde kinderen, naar verluid. Stiekem hoop ik ook wel een beetje dat die van mij hoogbegaafd zijn. Dan horen we er weer helemaal bij in onze prestatie- en kennismaatschappij, waar een beetje slim of handig zijn niet meer volstaat. Eigenlijk dom van mij, want er zijn zo verschrikkelijk veel dingen waar kinderen getalenteerd in kunnen zijn zonder hoogbegaafdheid in cognitieve zin.

Cliché misschien, maar ik denk zelfs dat ieder kind op een bepaalde manier hoogbegaafd is: al is het verhalen vertellen, anderen opvrolijken of timmeren. Zelfs 'negatieve' eigenschappen kunnen een talent zijn! Druktemakers kunnen later misschien heel goed in drukke banen functioneren, en mijn eigen eigenwijsje van drie kan later vast heel goed tegen de heersende sociale stroom inzwemmen als dat moet. Natuurlijk gaat alles in de wereld wat makkelijker voor je als je het goed doet op school, en dat mag je ook best voor je kinderen willen, denk ik. In de wereld van Gods Koninkrijk zijn andere dingen ook belangrijk. Wat doe je ermee? Voor wie gebruik je je gaven? We kunnen onze kinderen ondersteunen in het beantwoorden van deze vragen. Voor de maatschappij is dat misschien niet goed genoeg, maar voor God gelukkig wel. Hij is het toch die onze kinderen gemaakt heeft, precies goed zoals ze zijn? De een al even mooi als de andere? Dat zijn Rijk moge komen!