De weerzin tegen kinderen groeit. Restaurants die kinderen weren, zijn populair. Inmiddels kiest één op de vier hoger opgeleide stellen bewust om geen kinderen te krijgen.
De weerzin tegen kinderen groeit. De vraag naar kindervrije vakantiebestemmingen neemt flink toe en restaurants die kinderen weren, zijn populair. Driekwart van de ouders vindt kinderen van anderen brutaal en asociaal en inmiddels kiest één op de vier hoger opgeleide stellen bewust om geen kinderen te krijgen.

Meewarige blik

Een praktijkvoorbeeld: Gillend rent een jochie de ijszaak in: 'IJssie! IJssie! IJssie!'. Zijn moeder pakt hem bij de arm. ,,Houtsjemuil! Je hep net een bak friet in je mik.'' De jongen, een jaar of vijf, lijkt het niet te horen. Hij spant zijn hele lichaam en schreeuwt nog eens: 'IJssie! IJssie! IJssie!'. Een jong stel dat achterin van een sorbet geniet, kijkt elkaar meewarig aan. Zelf hebben ze geen kinderen en ze denken er sterk aan om er ook niet aan te beginnen. “Eerlijk gezegd storen we ons meer en meer aan kinderen”, zegt hij. “Het is schering en inslag. Of je nou in een vliegtuig zit, een restaurant, een hotel, een camping, overal is het tegenwoordig raak: schreeuwen, blèren, rennen.”

De weerzin tegen kinderen groeit. Recent bleek uit diverse onderzoeken dat driekwart van de ouders andermans kinderen brutaal, asociaal en ongehoorzaam vindt. Tevens gaat één op de drie kampeerders het liefst naar een camping zonder kinderen. De vraag naar kindervrije vakantiebestemmingen groeit.

Verwende kinderen

Kees de Hoog, hoogleraar gezinssociologie aan de Wageningen Universiteit, zoekt naar een juiste typering en zegt dan: “Kinderen zijn tegenwoordig nogal … vrijpostig.” Om vervolgens vast te stellen dat kinderen zich soms behoorlijk misdragen. “In Frankrijk zitten kinderen in een restaurant keurig aan tafel, heel beleefd. In Nederland lopen ze te rennen, gillen en brullen. Niet ieder kind hoor, maar toch best wel veel.'' Hij constateert dat Nederlandse kinderen zeer veeleisend zijn. Dat ze door hun ouders worden verwend “omdat het de kinderen aan niets mag ontbreken en ze daarom in alles hun zin krijgen”.

Van hot naar her

Op woensdagmiddag gaat hij graag boodschappen doen en komt dan in de supermarkt allemaal karretjes tegen waar kinderen voorop zitten “die voor een belangrijk deel bepalen wat er wordt ingeslagen”. Hij wil niet zeuren, maar vroeger was dat toch echt anders. Toen werden kinderen niet van hot naar her gesleept, van de sport naar de muziek, van de pony's naar de vriendjes, van de feestjes naar K-3, van de scouting naar bijles. “Veel kinderen leiden een zeer onrustig bestaan”, vindt De Hoog. Dat alles nog los van het bombardement aan indrukken dat op hen afkomt via de muziekclips en computerspelletjes. “De beroemde R's van rust en regelmaat ontbreken vaak. Daar worden kinderen een beetje gek van.” (Noordhollands Dagblad)