Sinds kort heb ik een baantje naast het moederschap. Werk noemen ze dat dan, ironisch genoeg eigenlijk. Als ik na een lange dag thuis kom, voel ik me nog zo fit als een hoentje. Sinds kort heb ik een baantje naast het moederschap. Werk noemen ze dat dan, ironisch genoeg eigenlijk.

Als ik na een lange dag thuis kom, voel ik me nog zo fit als een hoentje. Ik heb plezier gehad, ik heb mijn hersens gebruikt en veel geleerd. En dat noemen ze dan: werk. Dan kom ik thuis; er moet gekookt worden, gepoetst en gewassen. Er moeten luiers verschoond worden, kinderen in bad gedaan, voorgelezen, gestoeid en geknuffeld worden.

En dat noemen ze dan: thuis zitten.

Ironisch genoeg eigenlijk.

Moeders wordt verweten niets voor de maatschappij te betekenen, zich niet te ontwikkelen en blijkbaar: op hun gat te zitten. Onterecht, niet waar en volkomen naast de plank.

Dat weet ik nu.

Ja, nu ik werk, weet ik het zeker. Ik heb nog nooit zó hard gewerkt dan toen ik thuis zat.

"Laat ieder erop letten hoe hij bouwt, want niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt – Jezus Christus zelf. Of er op dat fundament nu verder wordt gebouwd met goud, zilver en edelstenen of met hout, hooi en stro, van ieders werk zal duidelijk worden wat het waard is."
1 Korintiers 3:10b-13

"Doe uw werk met plezier, alsof het voor de Heer is en niet voor de mensen, want u weet dat allen door de Heer beloond worden voor het goede dat ze doen, zowel slaven als vrije mensen."
Efesiers 6:7-8

"Love begins at home, and it is not how much we do… but how much love we put in that action."*
Moeder Teresa

* Liefde begint thuis, en het gaat er niet om hoeveel we doen… maar om hoeveel liefde we in die handeling stoppen.
Sanne