Wij zijn Heleen en Peter uit Schagen met Matthé, Jacintha en Angela, Michelle, Chantal en Melanie. Wij zijn Peter (46 jaar)  en Heleen (42 jaar) en hebben zes kinderen: de oudste is de enige jongen, Matthé (17). Dan volgen er nog vijf dochters: de tweeling Jacintha en Angela, zij worden volgende maand 16 jaar en onze Michelle wordt in diezelfde maand 15 jaar. Dan volgt Chantal van bijna 11 en Melanie van 8.

Om het kerstfeest goed te laten slagen vinden we het heel belangrijk dat we onszelf en de kinderen zo intensief mogelijk voorbereiden. In de loop der jaren hebben we zo wat activiteiten ontwikkeld met hulp van de H. Geest. Het is niet elk jaar precies hetzelfde maar in grote lijnen wel. We groeien met de kinderen mee en kunnen steeds meer met hen bespreken en overwegen en dat is heel mooi. Voor de jongste twee putten we weer uit wat we met de oudsten hebben gedaan de jaren ervoor.

Voor de adventstijd begint, maken we – met wie dat wil – een adventskrans met groene takjes uit de tuin en vier kaarsen, met paarse linten erop. Deze paarse linten vervangen we met Kerstmis door witte linten.

De eerste zondag steken we de eerste kaars aan en bidden bij ons huis'kapelletje' (kast met beelden erop van Jezus, Maria, H. Joseph, kaarsjes, prentjes e.d.) onze ochtendgebeden, uitgebreid met enkele adventsgebeden uit een gebedenboekje. We overwegen de eerste zondag de drievoudige komst van Jezus: de eerste komst van Gods Zoon onder de mensen, de verwachting van de tweede komst van Christus en de geboorte van Jezus in onze harten door de genade. Door de verschillende leeftijden van onze kinderen, spreken we, als we allen samen zijn, eerst de ouderen aan en als vanzelf wordt dat meteen eenvoudiger vertaald naar de jongste twee.

De jongsten lezen we elke avond als het gaat schemeren voor uit het boek Het kerstkind tegemoet bij de adventskrans. Heel mooie verhalen, die beginnen met het vertellen over de heilsgeschiedenis in het Oude Testament en dan langzaam gaan naar de belevenissen van en rond de Heilige Familie.
Echt voor kinderen duidelijk en mooi beschreven, ze vinden dat erg knus en gezellig.
Met de oudsten konden we langzamerhand overgaan naar meer diepgang en daarbij gebruiken we ons eigen boekje met adventsoverwegingen voor elke dag, die we wel zelf vertalen naar hun niveau. Daar spreken we elke avond even over na onze avondgebeden, met de brandende kaars(en) op de adventskrans. De jongste twee liggen dan al op één oor.

We benadrukken dat deze tijd in de eerste plaats een tijd is van uitzien naar Gods barmhartigheid in Christus geopenbaard en dat  het allerbelangrijkste is dat zij hun ziel zo mooi mogelijk maken om Jezus een waardiger woonplaats te kunnen bieden met Kerstmis dan die in Bethlehem. Om onze zielen te zuiveren van al onze steeds terugkerende onvolmaaktheden en tekorten ontvangen we vaker de H. Communie en het Sacrament van Boete en Verzoening (biecht).
 
Daarnaast richt ieder van ons zich elke dag op één aspect. We hebben een lijstje gemaakt om ons aan vast te houden, allemaal dingen die Jezus aangenaam zijn. Voorbeelden zijn: erop letten gehoorzaam te zijn, iets van jezelf geven aan een ander, tastbaar of minder, aardig zijn voor iemand (wel of niet op school) die je niet zo leuk vindt, een stichtend boek lezen (we leggen een stapel klaar waar ze uit kunnen kiezen), je uiterste best doen niet te mopperen, niet steeds je zin willen hebben, geen lekkers eten, enz, enz.
 
Omdat je één aspect kiest, is het niet elke dag hetzelfde. Dat houdt ze lekker wakker en ze helpen elkaar ermee. We kijken ook speciaal naar wat er in het gezin juist moeilijk is of gaat.  We leren hen zo meer en meer te offeren, aan de ander te denken en tijd vrij te maken om zich tot God te keren. We versieren als het ware onze ziel voor het Goddelijk Kindje dat we zo hoopvol verwachten in ons hart en dat zo uitziet naar ons geopende hart.
We willen eerherstel brengen in deze tijd waarin Hij zo vergeten wordt en beledigd. We blijven ook elke dag na het eten uit de bijbel lezen: de lezing van elke dag.
 
De kinderen vinden het een bijzondere tijd, heus niet altijd even makkelijk, want ja het blijft inleveren, maar als je merkt wat je ervoor terugkrijgt:
een diepe innerlijke vrede die duidelijk zijn weerslag heeft in het gezin.
Het is zo fijn dat ze allemaal die welwillendheid hebben om mee te doen. Hoe ver dat bij ieder van ons gaat, dat weet God alleen.
 
Zo wordt het kerstfeest des te mooier naarmate we meer van onszelf aan Jezus hebben gegeven in de adventstijd. Dat begint thuis, in het gezin, met als voorbeeld en op voorspraak van het heilig huisgezin. En dat straalt op wonderbare wijze op allerlei manieren uit naar de omgeving, dat doet Jezus die leeft in ons, door ons.