Kees van der Staaij (SGP) in een opinie in Katholiek Nieuwsblad: “De staat breekt al jaren het kostwinnersmodel af en gaat daar ten onrechte vrolijk mee door.” … “De staat heeft het niet zo op gezinnen waar de opvoeding persoonlijk ter hand genomen wordt.”
De staat breekt al jaren het kostwinnersmodel af
en gaat daar ten onrechte vrolijk mee door
Wie economisch gezien een optimaal resultaat wil boeken, kan zijn kinderen beter niet zelf opvoeden. Bedrijfsmatige opvoeding van kinderen – zo wordt kinderopvang door de wet genoemd – in combinatie met een dubbel salaris is het meest gunstig. De staat heeft het niet zo op gezinnen waar de opvoeding persoonlijk ter hand genomen wordt. Zij verliezen fiscale rechten en lopen bonussen mis. Alleenverdieners zijn al jaren de gebeten hond in het kabinetsbeleid. De SGP vindt dat die ontwikkeling omgekeerd moet worden. Sterke gezinnen zijn namelijk het sociaal kapitaal van de samenleving.
Oneerlijk
De Miljoenennota voor het komende jaar levert voor de Nederlandse economie en schatkist een somber plaatje op. Als er al sprake is van kleurverschil, dan gaat het om de tinten tussen lichtgrijs en donkergrijs. Helaas is dat een realistisch beeld. Nederland staat voor een stevige bezuinigingsopgave om de overheidsfinanciën gezond te maken. Bij die opgave moeten we natuurlijk niet lukraak aan de slag gaan. Het is belangrijk om te kijken of de zwaarste effecten verzacht kunnen en moeten worden. Opvallend is dan dat de koopkracht van alleenverdieners al jaren het hardst geraakt wordt, terwijl tweeverdieners er in veel gevallen nauwelijks of veel minder op achteruit gaan. Die oneerlijke verdeling moet aangepakt worden, zowel op kortere als op langere termijn.
Steeds gekker
Het Nederlandse belastingstelsel leidt tot merkwaardige en onrechtvaardige verschillen tussen alleenverdieners en tweeverdieners. Zo betaalt een alleenverdiener van wie de partner voor kinderen of een gehandicapte broer zorgt meer dan dubbel zoveel belasting als tweeverdieners die gezamenlijk op hetzelfde inkomen uitkomen. Dat komt bijvoorbeeld doordat de overdraagbaarheid van de algemene heffingskorting voor alleenverdieners wordt afgebouwd. Daarnaast worden steeds meer bonussen ingevoerd voor tweeverdieners. Daardoor wordt de scheefgroei in ons belastingsysteem steeds gekker. Dat structurele probleem moet uit de weg geruimd worden. De SGP zal het kabinet daarom bij de algemene beschouwingen vragen ons belastingsysteem kritisch te bekijken. Hervormingen zijn broodnodig om beter uitdrukking te geven aan solidariteit en rechtvaardigheid.
Pijnlijk
Naast structurele scheefgroei ontstaan er ook problemen door recente voorstellen van het kabinet. Zo is besloten te bezuinigen op de financiële ondersteuning voor gezinnen met een modaal en lager inkomen, het zogenaamde kindgebonden budget. Deze tegemoetkoming wordt bijvoorbeeld beperkt tot twee kinderen. Daarmee wordt geen rekening meer gehouden met de situatie van ongeveer 200.000 gezinnen met meer dan twee kinderen. Het betekent voor een gezin met drie of vier kinderen in één klap een verlies van 200 of 300 euro. Dat is een pijnlijke bezuiniging. Bovendien zijn eenvoudige en eerlijke oplossingen voorhanden. De SGP heeft daarom het concrete voorstel gedaan om het kindgebonden budget in stand te houden voor gezinnen met meer dan twee kinderen. Met dat voorstel komt de solidariteit tussen gezinnen beter uit de verf. We gaan ervan uit dat dit voorstel het gaat halen.
Waardering?
Opvoeding is natuurlijk geen harde economische berekening. Gelukkig zijn er veel ouders voor wie hun gezin wat mag kosten. Hun keuze voor het gezin is niet in eerste instantie afhankelijk van de koers van de overheid. Toch zou het goed zijn als de overheid ook financieel uitdrukking geeft aan haar waardering voor deze gezinnen. Wie nu de fiscale behandeling van gezinnen met alleenverdieners ziet, zou bijna gaan denken dat het hier om een slechte samenlevingsvorm gaat, die ontmoedigd moet worden. Het tegendeel is waar. Juist ook in deze gezinnen worden kinderen gevormd tot kritische en betrokken burgers. Daar groeit de basis voor een stabiele en sterke samenleving. Die realiteit zou een serieuzer plaats moeten hebben in de afweging van kosten en baten door de overheid.
Kees van der Staaij
(fractievoorzitter van de SGP in de Tweede Kamer)