Ik denk dat mijn dochter van dertien geld uit mijn portemonnee pakt, wat nu? Denken is iets anders, dan zeker weten. Ga eerst eens na of je iets hebt uitgegeven, dat je vergeten bent…

Wil je meepraten over vragen rond huwelijk, opvoeding en geloven in het gezin, reageer dan op de bijdragen van Anja (moeder van vijf jonge kinderen) en Ben (vader van volwassen kinderen) in dit Forum. Om de beurt beantwoorden zij een forumvraag, die je zelf kunt insturen.

Ik denk dat mijn dochter van dertien geld uit mijn portemonnee pakt, wat nu? Denken is iets anders, dan zeker weten. Ga eerst eens na of je iets hebt uitgegeven, wat je vergeten bent. Dit komt regelmatig voor en dat voorkomt dan in elk geval een verdere verdenking van je dochter.

Als er niet door jou iets is uitgegeven, denk dan eerst goed na hoe er met je dochter mee om te gaan. Allereerst zou je jezelf een aantal vragen moeten stellen, voordat je een volgende stap zet. Heeft je dochter dit vaker gedaan? Heb je een oorzaak daarvoor kunnen ontdekken? Mogelijkheden zijn: ze voelt zich onrechtvaardig behandeld en ze wil op haar manier wraak nemen door geld uit jouw portemonnee te halen. Of ze is aangetrokken door iets, wat ze graag wilde hebben. Ze heeft het daar met je over gehad, maar je hebt geen toestemming gegeven het te kopen.

Er zijn ook situaties bekend, waarbij jongeren op school gedwongen worden geld mee te nemen op straffe van een pak slaag of zelfs van seksueel misbruik. Of je dochter vindt dat ze te weinig zakgeld krijgt en wat ze tekort komt, pakt ze uit je portemonnee. Het kan ook een reactie zijn op een tekort aan aandacht van de ouders. Ze kan ook vriendinnen hebben, die hetzelfde doen. Het kan ook een zwakheid, overerfelijkheid zijn. Aanleg en opvoeding, de manier waarop ouders ermee omgaan, kan het doen toenemen of afnemen.

In elk geval is het noodzakelijk dat je er vragend en rustig, tactisch en geduldig mee omgaat. De mogelijkheden die hierboven aangegeven zijn, kun je als vraag aan haar stellen. Bedenk bij alles wat je tegen haar zegt dat ze in een gevoelige periode van haar leven zit. Laat haar overduidelijk blijken dat je onvoorwaardelijk van haar houdt, maar dat je wel geschrokken bent. Je begrijpt dat de onderscheiden oorzaken ook een verschillende aanpak vereisen. Tenslotte is het belangrijk dat je een rechtvaardige straf geeft, of geen straf als er een reden van onmacht achter zit.

Heb je een vertrouwensband met je dochter? Of gaat ze haar eigen gang en is weinig open? Probeer dan meer haar vertrouwen te winnen, zodat ze open met je omgaat.

Ben is vader van vier volwassen kinderen en grootvader van acht kleinkinderen. Hij is gepensioneerd schoolmaatschappelijk werker en pedagoog en schrijver van het boek School voor Ouders .

• Doe mee aan het forum en reageer hier op het antwoord van Ben

• Stel je eigen vraag in het Forum

Jouw eigen vraag over huwelijk, gezin en opvoeding kun je aan katholiekgezin.nl mailen. Een team van ervaringsdeskundigen geeft binnen twee weken antwoord. Tevens kan je vraag met antwoord (uiteraard anoniem) op de site worden geplaatst, bijvoorbeeld binnen dit Forum.

Ik vind de reactie van Ben heel juist. Wij ouderen, moeten meegevoel hebben met de situatie waarin jongeren verkeren. Zij hebben de maatschappij niet gemaakt zoals die momenteel is. Ze hebben begrip nodig en hulp in plaats van een oordeel. Houd in dergelijke gevallen de inhoud van je portemonnee dagelijks in de gaten en probeer er zo achter te komen of de verdenking terecht is. En als dan je vermoeden wordt bewaarheid, praat dan met het kind en laat voelen dat je behalve afkeuring ook begrip hebt.
Jo van den Elzen