Is het aanvaardbaar om te sleutelen aan het DNA bij de voortplanting van mensen. Momenteel wordt daarover gesproken in Engeland, maar ook in Nederland wordt hier intussen voor gepleit. Is het aanvaardbaar om te sleutelen aan het DNA bij de voortplanting van mensen. Momenteel wordt daarover gesproken in Engeland, maar ook in Nederland wordt hier intussen voor gepleit.
Op de website van het NPV is vandaag een goede blog van Esmé Wiegman verschenen over dit onderwerp.
Een kind met drie ouders
In het Verenigd Koninkrijk wordt de discussie gevoerd of sommige kinderen in de toekomst 3 ouders mogen krijgen. Door een speciale behandeling zouden kinderen met een zeldzame aandoening in de toekomst het genetisch materiaal van hun vader en twee moeders kunnen krijgen. Dat zou een wereldwijde primeur zijn.
Het gaat om kinderen van moeders die lijden aan een stofwisselingsziekte. De leeftijd waarop een mitochondriale aandoening zich openbaart, verschilt sterk. De ziekte uit zich soms al vlak na de geboorte, maar kan ook pas op latere leeftijd optreden of op de volwassen leeftijd. Soms kan een kind bij de geboorte al ernstig ziek zijn, het is dan erg slap en het bloed is sterk verzuurd. Vaak gaan patiënten geleidelijk achteruit, maar de ziekte kan ook stabiel zijn. Prognoses voor het verdere verloop van de ziekte zijn meestal moeilijk te geven. Door een stukje DNA in de eicel te vervangen wordt deze ziekte voorkomen bij het kind, maar heeft het kind dus genetisch materiaal van twee moeders.
Inmiddels is de discussie ook overgewaaid naar Nederland. Wetenschappers stellen dat deze DNA-techniek dé oplossing is. Tegenstanders vrezen dat het sleutelen aan DNA de deur opent voor 'designer-baby's', waarbij ouders specifieke kenmerken van hun kinderen kunnen aanpassen. Ook wijzen critici erop dat de genetische aanpassingen generaties lang zullen blijven doorwerken. Ze waarschuwen dat nog niet duidelijk is wat de langetermijneffecten daarvan zullen zijn.
Voor de NPV is de kinderwens van een vrouw invoelbaar. Dat een vrouw die drager is van een erfelijke aandoening deze ziekte niet graag doorgeeft aan haar kind is ook zeer goed te begrijpen. Grote vraag is echter of we deze weg van vruchtbaarheidstechnieken moeten inslaan, waarbij een kind resultaat is van een genetisch samengesteld pakket in een laboratorium. Wat betekent dit uiteindelijk voor het kind zelf, voor zijn identiteit en vragen naar zijn afkomst? In deze concrete situatie gaat het om slechts een heel klein percentage DNA dat aangepast wordt. Maar waar ligt uiteindelijk de grens? Vanuit het oogpunt van zorg voor het leven moet in ieder geval elk kind in de toekomst welkom zijn en op zorg kunnen rekenen, ook als de ouders afgezien hebben van het toepassen van DNA- en vruchtbaarheidstechnieken. Ook de keuze om een kinderwens onbeantwoord te laten vanwege de belasting van erfelijke aandoeningen verdient een plek en respect.
Nieuwsuur 3 februari, 22.00 uur, NPO 2
Dinsdag 3 februari 2015 besteedt het programma Nieuwsuur (22.00 uur, NPO 2) aandacht aan dit onderwerp, met o.a. een reactie van Esmé Wiegman.
(deze blog van Esmé Wiegman is met toestemming overgenomen van de website van het NPV – www.npvzorg.nl )