Door je boosheid heb ik vannacht minder goed geslapen. En ook op het werk was ik er af en toe mee bezig. Ik vind het vervelend als je boos bent. Ik wil je vertellen wat mij daarstraks duidelijk werd. Als je maanden lang op dinsdag de folders vaak nog niet gelopen hebt en de restanten hebt opgeruimd zoals wij jou vroegen, dan ben je in overtreding. “De conclusie is dat de folderwijk die je hebt nu wordt opgezegd.”
Dat was twee dagen geleden gezegd tegen een van onze tiener-zonen.
Hij was nog steeds boos.
Ik liep naar zijn kamer toe en sprak hem aan.
“Door je boosheid heb ik vannacht minder goed geslapen. En ook op het werk was ik er af en toe mee bezig. Ik vind het vervelend als je boos bent. Ik wil je vertellen wat mij daarstraks duidelijk werd. Als je maanden lang op dinsdag de folders vaak nog niet gelopen hebt en de restanten hebt opgeruimd zoals wij jou vroegen, dan ben je in overtreding. Als er dan een consequentie aan zit dat je geen folders meer mag lopen, dan moet je niet boos zijn op ons maar de hand in eigen boezem steken. Als je ons de schuld geeft van dat we je iets ontnemen, dan blijft het onrechtvaardigheids gevoel en boosheid bestaan. Het wordt nooit opgelost, omdat je de oplossing zoekt op de verkeerde plek. Begrijp je wat ik bedoel.”
“Ja, dat begrijp ik.”
“Daar mag je blij om zijn dat je het begrijpt, veel mensen begrijpen zulke opmerkingen denk ik niet. Je mag blij zijn met een goed verstand.”
“Ik ben er helemaal niet blij mee, ik ben liever dom. Dat is vaak makkelijker.”
“Ja, maar makkelijker is toch geen criterium voor een christen? Die moet Christus navolgen. En trouwens, degene die meer doet of het zwaarder heeft beloont Hij meer dan degene waarvan Hij minder vraagt. Denk aan de talenten. Degene met een talent kan er een bij verdienen, degene met twee kan er twee bij verdienen en degene die er vijf heeft: vijf.”
“Dat is toch onrechtvaardig?”
“Nee, denk aan een klein glas en een groot glas. Het kleine glas is met weinig water vol en kan niet meer bevatten. Het grote glas is pas vol met meer water. Zo heeft God het nu eenmaal geschapen.”
“Maar ik ben het er niet mee eens met die regel dat dinsdag alles al klaar moet zijn van de folders.”
“Dat kan. We hebben geprobeerd om het uit te leggen waarom we dat vinden. Als het verstand iets kan bevatten dan moet daaraan recht gedaan worden. Als het je petje te boven gaat om wat voor reden dan ook, dan resteert alleen maar te doen wat wij vragen. Zolang je minderjarig bent en zolang je in huis woont. Dat is nu juist de ellende van de erfzonde. Dat je niet wilt doen wat bijvoorbeeld ouders willen. Dat je je eigen wegen wilt gaan. Dat je boos bent op een ander als die het anders wil dan jij wilt. Je bent daarin niet de enige. Alle mensen hebben daarmee te maken. Het kan goed zijn dat jij in dit geval zelf iets verkeerds doet, zondigt zoals dat heet. En daarom gaan we voor Kerstmis ook biechten. Om O.L. Heer te melden dat we ergens de fout in zijn gegaan.”
“Maar het spreekwoord zegt: ‘waar twee kijven, hebben twee schuld’.”
“Dat is een spreekwoord. Maar in dit geval moest jij iets doen en je hebt het stelselmatig niet gedaan. Daarom ben je in overtreding. Ik ben nu alleen naar je toegekomen om te vertellen wat mij vanochtend inviel over deze situatie. Dat wilde ik je vertellen. En ook, omdat ik inschatte dat je boos was omdat je de situatie niet helemaal in kon schatten en maar rond bleef tollen met gedachten.”
“Bedankt dat je aan me dacht.”