De film Fifty Shades of Grey gaat in Nederland op 12 februari in première en breekt in de voorverkoop al diverse records. Lees hier waarom deze film niet zomaar een onschuldig liefdesverhaal is, maar diverse gevaarlijke leugens verspreid. De film Fifty Shades of Grey gaat in Nederland op 12 februari in première en breekt in de voorverkoop al diverse records. Lees hier waarom deze film niet zomaar een onschuldig liefdesverhaal is, maar diverse gevaarlijke leugens verspreid.

Terwijl de diverse media juist melding maken van de seksscènes die zijn weggelaten, het spannende plot en waarom we toch vooral de film moeten gaan zien, kun je wel een paar vraagtekens zetten bij deze Hollywoodproductie. Op de website Lifesitenews.com schrijft Matt Frad over de subtiele en minder subtiele leugens die de film uitdraagt en waarom het dus niet zomaar om een onschuldig liefdesverhaal gaat. Lees hieronder over de drie grootste leugens die door de film worden verteld:

Leugen 1 – Geweld is sexy

Fifty Shades of Grey is een verhaal over een man en een vrouw uit tegenovergestelde werelden die seksueel tot elkaar aangetrokken raken. De hoofdpersoon is de naïeve Ana die grotendeels onschuldig en onervaren is op het gebied van seks. De mannelijke hoofdrol Christen is een seksuele psychopaat die diep is weggezakt in de wereld van BDSM (bondage, dominantie en sadomasochisme).

Fans van de film zullen erop wijzen dat Christen uiteindelijk wordt ‘getemd’ door Ana die hem uit de emotieloze wereld van BDSM haalt. Dat kan wel zo zijn, maar het is de erotiek die van de boeken bestsellers heeft gemaakt. Welke verandering Christen in de boeken ook heeft doorgemaakt, je kunt niet voorbijgaan aan hoe zijn gewelddadige fantasieën Ana hebben beschadigd.

Dit is precies hoe het eerste boek eindigt: Ana, alleen, huilend op haar bed omdat ze weet dat ze is gevallen voor een man die ernstig verward is. Dit is helaas de trend bij alle pornografie, het maakt niet uit of het nou om tekst, plaatjes of video gaat. Een studie wees uit dat in de bestverkopende pornografische films, bijna 90% van de scènes daden van fysieke agressie zitten en dat in de meeste van die scènes de vrouwen zich laten portretteren als zouden ze genieten van het gedomineerd worden of gestraft worden.

Sommige mensen zouden daarop reageren door te stellen dat gedomineerd en bedreigd worden veel spannender is dan trouwe echtelijke seks, maar voor mij is dat analoog aan de drugsverslaafde die vindt dat het gewone leven maar saai is. In beide gevallen wil ik slechts mijn medeleven betuigen.

Leugen 2 – Seksuele gebrokenheid is sexy

Voor veel mensen lijkt Christen de belichaming van vrouwelijke fantasie. Hij aanbidt de grond waar Ana op loopt én is ongelofelijk rijk.

Maar Christen is ook een ernstig verward persoon die vanaf zijn 15e seksueel werd misbruikt door een familievriend. Vanaf dat moment begon een dominant-onderdanige relatie met de vriend van zijn moeder, een relatie waarvan hij zegt dat het hem 50 tinten verkl**t heeft. Toch zijn de perverse obsessies die hieruit voortvloeien precies waardoor er miljoenen exemplaren van de boeken zijn verkocht.

Maar wat als dit scenario zou zijn omgedraaid. Stel je een meisje voor van 15 jaar oud die wordt gedwongen door een man van haar vaders leeftijd tot een jarenlange dominant-seksuele relatie. En stel je dan voor dat dat meisje relatie na relatie aangaat van emotieloze gewelddadige seks. Is de gemoedstoestand van die vrouw dan iets om te vieren, iets waar mannen over zouden moeten fantaseren? De vraag beantwoordt zichzelf.

Leugen 3 – Vrouwen moeten stalkers gedogen

Veel van de voorstanders van deze boeken zullen zeggen: “Kijk eens hoezeer Christen zich wil verzekeren van de instemming van Ana. Dit boek is niet vrouwonvriendelijk omdat Ana haar volledige instemming geeft.”

Ten eerste, instemming om te worden vernederd maakt de vernedering niet meer cool.

Ten tweede, het boek vervaagt de lijn tussen instemming en controle op de ergste manier. Er is zelfs een artikel gepubliceerd in de Journal of women’s health waarin gesteld wordt dat Ana eigenlijk het slachtoffer is van partnergeweld. De studie zegt dat het boek emotioneel misbruik bevat in bijna elke interactie van het paar met inbegrip van elementen van stalking en intimidatie.

Op een bepaalde plaats in het boek zegt Ana: “Natuurlijk weet hij waar ik woon. Welke slimme, mobiele telefoon-tracking, helicopterbezittende stalker zou dat niet weten?”

Laat je niet misleiden. Fifty Shades of Grey is niets meer dan slecht geschreven gewelddadige pornografie.

De schrijver van het artikel, Matt Frad, publiceert en houdt lezingen over het gevaar van pornografie. Hij is tevens oprichter van de site theporneffect.com die mannen en vrouwen wil helpen om van een pornoverslaving af te komen.