Het is vrijdagmiddag kwart voor vier. Echt het perfecte moment om een school op te bellen, vlak voor het weekend. Onze oudste wordt binnenkort drie en het wordt hoog tijd om de scholen in de buurt eens van dichterbij te bekijken. Tring… tring…

Het is vrijdagmiddag kwart voor vier. Echt het perfecte moment om een school op te bellen, vlak voor het weekend. Onze oudste wordt binnenkort drie en het wordt hoog tijd om de scholen in de buurt eens van dichterbij te bekijken.

Tring… tring… geen gehoor. Ok, deze school wordt het dus niet. Als ze nu al naar huis zijn straalt het enthousiasme er niet bepaald van af. Tweede school, de openbare. Een school met heel veel creatieve activiteiten, een brede mensvisie etc. Heel interessant allemaal. Maar ja, wel openbaar.

De directeur aan de lijn klinkt bijzonder vriendelijk. Helemaal niet het type hippie-die-kinderen-wil-indoctrineren-met-het-atheïsme. Maar aan de andere kant weet je het met een openbare school maar nooit. Verhalen van meditatiecursussen op school tot seksuele voorlichting voor kleuters zijn mij niet vreemd. Dat van die seksuele voorlichting was trouwens op een katholieke school, dus wat dat betreft zegt zo'n identiteit ook weinig meer tegenwoordig.

Aah! Wat ga ik mijn kind aandoen. Ons wereldje is nog zo veilig en klein. We gaan naar de kerk, we hebben lieve mensen om ons heen. De wereld van onze samenleving is zo groot en onbetrouwbaar. Ik kan die wereld niet voor ze veranderen, en dat is frustrerend. Het liefst misschien zou ik hun hele omgeving en leven voor ze uitstippelen: zonder verdriet, zonder kwaad. Maar ik kan hun redder niet altijd zijn. Ik ben nou eenmaal niet God.

Hoe zou Hij naar onze samenleving kijken? Welke keuzes zou Hij maken? Hij wandelde rond op aarde tussen goede en kwade mensen. Hij ging er moedwillig aan ten onder… en Hij verrees weer… Slik. Wat een voorbeeld. Heer help mij om minder wij-zij te denken. Dat uw kracht en aanwezigheid mijn getuigenis mag zijn. Ook op de openbare school.

"Schaam u dus niet voor het getuigenis van onze Heer
en evenmin voor mij, zijn gevangene,
maar draag uw deel in het lijden voor het evangelie,
door de kracht van God, die ons gered heeft en ons heeft geroepen
met een heilige roeping, niet op grond van onze daden,
maar volgens zijn eigen besluit en genade.
Die genade is ons van alle eeuwigheid gegeven in Christus Jezus,
maar zij is nu openbaar geworden door de verschijning
van onze redder, Christus Jezus,
die de dood van zijn kracht heeft beroofd en onvergankelijk leven
heeft laten oplichten door het evangelie."
1 Timotheus 1: 8-10

Ik wens jullie en jullie gezinnen een goede Goede week!
Dat het licht van Christus' verrijzenis jullie hele leven mag verlichten!