Het is “angstaanjagend” om “zelfs maar te denken dat er kinderen zijn, slachtoffers van abortus, die nooit het daglicht zullen zien”. Dit zei paus Franciscus maandag 13 januari 2014 in zijn toespraak tot het corps diplomatique bij de Heilige Stoel. Het is “angstaanjagend” om “zelfs maar te denken dat er kinderen zijn, slachtoffers van abortus, die nooit het daglicht zullen zien”. Dit zei paus Franciscus vandaag in zijn toespraak tot het corps diplomatique bij de Heilige Stoel.
Het was de eerste keer dat de paus zich en public zo expliciet uitsprak over het onderwerp. Hij deed dit in het kader van een toespraak van zeven kantjes waarin hij bedreigingen van de menselijke waardigheid benoemde, die vrede in de weg staan.
‘Wegwerpcultuur’
Franciscus hekelde opnieuw wat hij al herhaaldelijk de “wegwerpcultuur” noemde; een cultuur waarin onder meer “in vele delen van de wereld” voedsel weggegooid wordt, terwijl elders een “gebrek aan toegang tot adequate voeding” de waardigheid van mensen ontkent.
‘Angstaanjagend’
“Helaas”, voegde hij toe, “worden niet alleen voedsel en gebruiksvoorwerpen weggegooid, maar vaak mensen zelf, die worden afgedankt als ‘niet nodig’. Het is bijvoorbeeld angstaanjagend zelfs maar te denken dat er kinderen zijn, slachtoffers van abortus, die nooit het daglicht zullen zien; kinderen die worden gebruikt als soldaten, misbruikt en vermoord in gewapende conflicten; en kinderen die worden gekocht en verkocht in die verschrikkelijke vorm van moderne slavernij die mensenhandel is, wat een misdaad tegens de menselijkheid is.”
Midden-Oosten
Verder ging Franciscus concreet in op een aantal brandhaarden in de wereld, onder meer het Midden-Oosten, waar christenen zwaar lijden onder vervolging. “De uittocht van christenen uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika blijft een bron van zorg”, aldus de paus. De christenen daar “verlangen bij te dragen aan het algemeen welzijn van samenlevingen waarin zij volledig geaccepteerd wensen te worden als bemiddelaars van vrede en verzoening”.
‘Cultuur van ontmoeting’
Wat nodig is voor vrede, “is een gedeelde toewijding om een cultuur van ontmoeting te bevorderen, want alleen wie anderen de hand kan reiken, is in staat vrucht te dragen, banden van gemeenschap te creëren, vreugde uit te stralen en vredestichter te zijn”. (KN)