Met een beetje creativiteit kun je de periode van het vasten, het toeleven naar het Paasfeest, heel concreet maken. Dat ervaren deze weken leerlingen en docenten op het Sint-Laurenscollege in Rotterdam.
Met een beetje creativiteit kun je de periode van het vasten, het toeleven naar het Paasfeest, heel concreet maken. Dat ervaren deze weken leerlingen en docenten op het Sint-Laurenscollege in Rotterdam.

Het kan je niet ontgaan als je rondloopt in de rooms-katholieke scholengemeenschap. Links en rechts dragen leerlingen en docenten witte polsbandjes. Moderator Martha Hoffekamp, op school verantwoordelijk voor de pastorale zorg en organisatie van onder meer  missieprojecten en liefdadigheidsacties, legt de bedoeling ervan vol enthousiasme uit.

Vasten concreet maken

“Wij zijn een bewust katholieke school en willen de leerlingen daar ook graag in opvoeden. Over de vastenperiode praat je wel in de godsdienstles, maar we hadden het eigenlijk nooit echt concreet gemaakt.” Na een tijdje brainstormen kwam het idee op van een armbandje dat ook in andere situaties wordt gebruikt als een soort houvast, om je ergens aan te herinneren. “Ik heb het idee bij een aantal leerlingen gepolst en die waren meteen enthousiast.”     

In de brief die Martha Hoffenkamp vervolgens voor alle 740 leerlingen schreef, roept zij hun op aan “de eeuwenoude traditie van de Kerk mee te doen” en in deze periode “al je slechte gewoontes drastisch te minderen”. Ze daagt de leerlingen uit zes weken lang hun eigen slechte gewoonte aan te pekken door bijvoorbeeld 6 weken niet te snoepen, niet te roddelen of niet lui te zijn. Met behulp van een wit siliconenbandje dat elke leerling voor 20 cent op school kan kopen, herinneren de leerlingen zichzelf eraan dat ze een goed vastenvoornemen hebben gedaan. “Laat zien aan elkaar en aan jezelf dat je het kunt.”

Warme broodjes

Die brief heeft op de middelbare school een heuse beweging op gang gebracht. Martha Hoffenkamp: “Ik wilde eerst 50 bandjes bestellen, maar het kon maar met 100 tegelijk.” Nou, vooruit dan maar dacht ze. “Ze vlogen als warme broodjes over de toonbank” vertelt ze vol vuur. Na er nog eens honderd te hebben bijbesteld, zijn de bandjes alweer op. “Ik heb net weer 100 nieuwe besteld.” Op de school, een echte stadschool in Rotterdam, multi-cultureel en met leerlingen van diverse geloven, doen leerlingen van allerlei pluimage mee, of ze katholiek zijn of niet.  

Om het ook tot een project te maken dat door de hele school gedragen zou worden, schreef Martha Hoffenkamp ook alle docenten aan en vroeg hun erover in gesprek te gaan met de leerlingen. “En weet je, ook onder  hen dragen er een wit bandje, inclusief onze rector.” Ook mgr. Van Luyn, die van de actie kennisnam, reageerde enthousiast.  

Eigen ideeën

Het mooie is dat kinderen echt meedenken en het niet blijft bij niet snoepen of roken. “Ze komen met hun eigen ideeën, zoals zes weken geen ruzie maken aan tafel of zes weken mijn zusje niet pesten.” Wat Martha Hoffenkamp vooral ontroerd en nog enthousiaster maakt, is dat het project buiten de school enorm effect blijkt te hebben. “Kinderen komen bandjes halen voor hun ouders of andere familieleden, want die willen ook meedoen. Een meisje kwam mij vragen om twee bandjes voor haar ouders. Zij had zich voorgenomen zes weken lang haar kamer netjes op te ruimen, als haar ouders zes weken geen ruzie zouden maken. En dat hebben ze toegezegd.”

De bandjes kunnen leerlingen kopen voor 20 cent. “Ook dat is bewust gedaan. Hoewel het een klein bedrag is, geeft het aan dat het niet om zo maar iets gaat.” Sommige leerlingen schrijven er zelf wel iets op, maar de witte blanco bandjes – “de kleur van Pasen” – dienen echt als geheugensteuntje. In de brief wijst Martha Hoffenkamp de leerlingen er ook op dat “alles wat je uitspaart door bijvoorbeeld niet te roken of te snoepen, of ……. (vul maar in), in de pot voor het Tanzaniaanse dorp doen”.  De steun aan het Tanzaniaanse dorp is een jaarproject waar de vastenactie perfect in past. “In de godsdienstles geef ik wel nader uitleg over de betekenis van het vasten als voorbereiding op Pasen en bij de Paasviering zal het project op een of andere manier nog terugkomen.”  (KN)