Wie regelmatig het journaal volgt, zal het niet zijn ontgaan dat de beurs inmiddels flink in een dip is geraakt, en dat het dieptepunt nog niet lijkt te zijn bereikt. Wat me daarbij opvalt, is dat je al rondneuzend op de websites, titels tegen komt als “Armageddon”, een verwijzing naar het einde van de wereld en dat mensen spreken over “apocalyptische tijden”.

Wij zijn de tijden

Wie regelmatig het journaal volgt, zal het niet zijn ontgaan dat de beurs inmiddels flink in een dip is geraakt, en dat het dieptepunt nog niet lijkt te zijn bereikt. Wat me daarbij opvalt, is dat je al rondneuzend op de websites, titels tegen komt als “Armageddon”, een verwijzing naar het einde van de wereld en dat mensen spreken over “apocalyptische tijden”. Nu heb ik die geluiden al vaker gehoord, vooral vanuit vroomheidsbewegingen die de teloorgang van het geloof in West-Europa met lede ogen hebben zien gebeuren. Maar inmiddels vraag ik me af of er zich nu toch niet zoiets begint af te tekenen.

Somber

Het is allemaal niet zo gunstig. Het rijtje wordt langer, klimaatverandering, Peak Oil – ofwel een oliecrisis die voorlopig geen einde heeft, economische recessie, internationale dreiging. Nu weet ik in de geschiedenis heel wat van dat soort tijden aan te wijzen. Maar duidelijk is wel dat we opnieuw in een keerpunt van de tijden staan. Het betekent dat onze kinderen in een andere tijd zullen leven dan wij en dat we hen daarop moeten voorbereiden, maar hoe?

Licht

De vraag is natuurlijk of zulke grote veranderingen en problemen niet altijd ook een kans zijn geweest? Dan bedoel ik niet zozeer een kans voor wetenschap en techniek, als uitdaging om nieuwe oplossingen te vinden. Dat is natuurlijk prima, maar in Gods Volk, in het Oude Israël en in de Kerk van het Nieuwe Verbond, zijn juist die donkere tijden altijd periodes geweest van vernieuwing. En dan geen technische vernieuwing, maar vernieuwing van het hart, een weg naar binnen, naar het innerlijk.

Nieuwe gezinscultuur

Onlangs sprak ik pater Mariano Gijssen die werkzaam is in Brazilië. Hij sprak vol warmte over wat wij mogen leren van de armen. Zij helpen ons om terug te keren naar wat echt belangrijk is. Ze helpen ons los te komen van alle welvaart waaraan we zo gehecht zijn.

De komende eeuw zal een tijd mogen zijn waarin gezinnen vol vreugde het geloof thuis beleven. Augustinus schreef al: “Je moet niet zeggen dat de tijden slecht zijn, want wij zijn de tijden.” Innerlijke vrijheid, waardoor we in de tijd staan, maar niet van de tijd zijn, in de wereld zijn, maar niet van de wereld, bij de tijd, maar ook boven de tijd.

A family that prays together, stays together

A family that prays together, stays together. Wie Moeder Teresa kent, zal deze uitspraak van haar ongetwijfeld eerder hebben gehoord of gelezen. Wat moeder Teresa hier zegt – “Een gezin dat samen bidt, zal samen blijven” – past zij ook toe op haar eigen congregatie. Haar zusters doen zoveel voor de mensen, juist voor hen die door anderen worden vergeten. Haar zusters beginnen iedere ochtend met aanbidding. Jezus in hun huiskapel, opdat Hij in hun hart mag zijn. Jezus herkennen in de Eucharistie, opdat ze Hem ook herkennen in de naaste, zowel in de medezuster alsook in de verschoppeling op straat.

Klimaatverandering

Wat zou het mooi zijn als de klimaatverandering in de natuur een teken wordt van een klimaatverandering in onze harten, in onze huizen, in onze gezinnen. Nieuwe mensen met een nieuw hart en een nieuwe geest groeien alleen als God zelf onze gast is. Eenvoudig gebed, vreugdevol gebed, hartelijk gebed, persoonlijk gebed is daarvoor een sleutel, een sleutel dus naar een nieuwe tijd.

Pastoor Michel Hagen