Is het verantwoord om een meisje van 12 met vriendinnen te laten stappen? De verantwoordelijkheid ligt in handen van de ouders. Ouders kunnen er verschillend over voelen en denken. Wat is een wijs besluit?
Is het verantwoord om een meisje van 12 met vriendinnen te laten stappen? De verantwoordelijkheid ligt in handen van de ouders. Ouders kunnen er verschillend over voelen en denken. Wat is een wijs besluit?

Of ze net 12 geworden is of al dichtbij de 13, of ze nu in het basisonderwijs of het voortgezet onderwijs zit: in elk geval is zij in een sterk emotionele fase, die wordt aangeduid met de puberteit. Er groeit een gevoel van onafhankelijkheid van de ouders. Op basis daarvan wil zij zelf bepalen wat goed voor haar is. Een afgroeien van de ouders gaat gepaard met een toegroeien naar de leeftijdgenoten, waar ze zich dan afhankelijk van maakt. Dit betekent dat haar wil in grote mate afhankelijk wordt van de groep van leeftijdgenoten. Hoe sterker het verzet van ouders, hoe meer ze naar de groepsgenoten wordt gedreven. In elk geval is de groep min of meer bepalend voor haar keuze. Ze wil en durft niet achter te blijven. Ouders worden vaker als obstakels ervaren in de enorme vrijheidsdrang. Dit bovenbeschreven gedrag overkomt haar, maar is geen bewuste keuze. Met tact en geduld zal dit gedrag begeleid dienen te worden.

De stelling kan nu luiden: Vriendinnen willen met elkaar gaan stappen en mijn dochter van 12 kan niet achterblijven. De keuze is sterk gevoelsmatig gekleurd. Ze kunnen op die leeftijd ook niet overzien waarvoor ze kiezen en wat hen kan overkomen. De ouders hebben de taak de wens van hun dochters serieus te nemen, maar wel om te buigen. Ga in gesprek met haar over haar verwachtingen. Het is mogelijk dat de echte behoefte aan stappen bij haar niet leeft of dat zij er een vreemd beeld van heeft. Als ouders hierover een vertrouwelijk gesprek met hun dochter hebben, kan dat eruit komen. Dan kunnen ouders gemakkelijker tot een besluit komen. Dat zal niet een rechtstreeks “nee” kunnen zijn. Immers je dochter wil niet achterblijven bij de groep! In hun onbezonnenheid en onafhankelijkheidsdrang heeft de groep vriendinnen elkaar wijsgemaakt dat de ouders het wel goed zullen vinden.

De ouders dienen hun kinderen te laten zien dat overleg met elkaar noodzakelijk is. Dat hoort juist bij een proces van zelfstandig worden. De eerste stap is: overleg met de ouders van de vriendinnen. In die gesprekken wordt duidelijk dat de ouders niet zo maar hun dochter naar een disco of andere gelegenheid wil laten gaan. Ze brengen naar voren dat hun dochters steeds hetzelfde verhaaltje hebben opgehangen. “De andere ouders vinden het goed.” Spreek met de ouders af dat elk ouderpaar zijn dochter zal voorstellen een feestje te houden bij een van de ouders. De meisjes kunnen met elkaar overleggen en met voorstellen komen bij de ouders, o.a: bij wie wordt het feestje gehouden; wat is de inhoud van het feestje; wat mag het kosten en hoe verdelen we de kosten; welke spullen gaan we kopen en wie doet dat. Het ouderpaar bij wie het feestje zal plaatsvinden heeft de eindbeslissing over begin- en eindtijd. De ouders spreken onderling af wie de meisjes brengt en haalt.

Op die manier houden de ouders hun verantwoordelijkheid en leren kinderen creatief omgaan met het organiseren van feestjes, en leren zij met elkaar op een andere manier omgaan.

Ben is vader van vier volwassen kinderen en grootvader van acht kleinkinderen. Hij is gepensioneerd schoolmaatschappelijk werker en pedagoog en schrijver van het boek School voor Ouders