Dwars door onze wijk loopt een lange rechte weg. Als je niet beter weet, zou je denken dat je er tachtig mag rijden. Helaas denkt de gemeente daar anders over en is dertig kilometer per uur toegestaan. Dwars door onze wijk loopt een lange rechte weg. Als je niet beter weet, zou je denken dat je er tachtig mag rijden. Helaas denkt de gemeente daar anders over en is dertig kilometer per uur toegestaan.
tijdwinst uit mijn gaspedaal
Ondanks dat schakelt bijna iedere buurtbewoner tóch nog even lekker door naar de vierde versnelling. Ik zal het grif toegeven: ik rijd er ook te hard. Meestal ben ik nét op het nippertje voor… zwemmen, school, turnles, werk, enzovoorts, waardoor ik de tijdwinst uit mijn gaspedaal moet halen.
Aso
Eén bewoner rijdt wel braaf dertig. Tenminste, dat vertelde hij me laatst bij het speeltuintje. “Soms moet ik om vijf uur ’s morgens weg voor m’n werk, dan rijd ik vijftig, maar verder rijd ik altijd…” Wild draaide mijnheer z’n hoofd om naar een auto die voorbij reed: “Kijk, wat een asociale @#*%#! Die rijdt zeker zeventig hier! Mijn buurvrouw gaat ook altijd zo hard, ik heb haar laatst eens duidelijk verteld dat ik het onverantwoord vind!” Dat had zij niet gewaardeerd en inmiddels is de relatie compleet verstoord.
Racebaan
Deze man heeft natuurlijk helemaal gelijk, een straat door een woonwijk mag geen racebaan worden, maar zo’n boos prekende Hendrik weet wel ontzettend veel irritatie op te wekken. En hakken-in-het-zand reacties, want ik geloof er niets van dat zijn buurvrouw nu ook maar een kilometer langzamer rijdt door deze belerende les. Net als ik. “Ene oor in, andere oor uit”, denk je dan baldadig.
Geïrriteerd
Toen ik met mijn kinderen na dit gesprekje weer naar huis liep, vroeg ik mezelf bezorgd af of ‘ongelovigen’ ook net zo geïrriteerd raken van de Kerk als ik van deze mijnheer. Zo eentje die je eens flink de oren wast met al z’n waarheden. En dan óók nog op het gebied van de seksualiteit, een onderwerp dat nog tien keer gevoeliger ligt dan alle verkeersregels bij elkaar… Terecht of niet, ik kan me voorstellen dat men dit zo ervaart.
Theologie van het Lichaam
De Kerk heeft natuurlijk helemaal gelijk met haar moraal, dat staat buiten kijf. Grote hamvraag is hoe je het ‘verkocht’ krijgt. Dáárom ben ik zo blij met de Theologie van het Lichaam van Johannes Paulus II. Daarin staat namelijk centraal: “Wat is Gods plan van geluk voor man en vrouw en welke weg kun je gaan om dit te vinden?” Dat maakt heel nieuwsgierig, want iedereen droomt van een liefde die echt en duurzaam is. Samen met Edwin heb ik al meerdere randkerkelijke verloofden daar wat over kunnen uitleggen en elke keer reageren ze heel enthousiast.
En als ik weer eens op het nippertje ben? Dan denk ik maar niet meer aan mijn boze buurtgenoot, maar aan de veiligheid van mijn eigen kids. Dat is de beste reden!
Brechje