Priester Antoine Bodar oppert “om van alle scholen openbare scholen te maken”. Dat zegt hij in een interview met het magazine Schooljournaal. “Misschien moet je je afvragen of het bijzonder onderwijs nog wel nodig is”. Priester Antoine Bodar oppert “om van alle scholen openbare scholen te maken”.
Dat zegt hij in een interview met het magazine Schooljournaal. “Misschien moet je je afvragen of het bijzonder onderwijs nog wel nodig is”, zegt Bodar. Volgens hem is de multiculturele, seculiere samenleving een feit. “Is het daarom niet beter om van alle scholen openbare scholen te maken en naast het verplichte vak algemene levensbeschouwing afzonderlijke lessen in te voeren met een katholiek, protestants-christelijk, islamitisch of joods-humanistisch karakter”, vraagt hij zich af.
Bodar ziet dat op veel katholieke basisscholen het geloof nauwelijks een rol van betekenis speelt. “Als het niet om scholen in achterstandswijken ging waar het kerstfeest even belangrijk leek als het suikerfeest, dan ging het wel om scholen waar ze het interessanter vonden om positief over het boeddhisme uit te wijden.”
Als er katholiek boven de deur van een school hangt “dan moet de school dat ook uitdragen”, vindt Bodar. “We hebben een generatie achter de rug van leraren die zich min of meer schaamden om katholiek te zijn.” Volgens hem is er “een beweging gaande om weer aan de identiteit van katholieke en protestants-christelijke scholen invulling te geven. Met name orthodox-christelijke scholen gaan daar ver in.”
Bodar benadrukt het recht van het bijzonder onderwijs om leraren aan te nemen die zich ook houden aan wat in de Bijbel staat over hoe een mens moet leven. “De druk van de politiek op identiteitsgevoelige scholen om een leraar aan te nemen die niet in hun profiel past, of opgedragen voorlichting te geven over homeseksualiteit, versterkt die houding alleen maar. Daar sta ik achter. Ik vind dat een bijzondere school, katholiek of protestants-christelijk, een opdracht heeft waar de overheid vanaf moet blijven.”
Die autonomie, het zelf kunnen bepalen of iets past binnen hun levensopvatting, tekent juist het bijzonder onderwijs, vindt Bodar. “Een al te orthodoxe identiteit zal veel ouders afschrikken, maar dat is dan maar zo. (…) Maar als je als bijzondere school niet voor duidelijkheid kiest, kun je je zelf net zo goed opheffen, of fuseren met de openbare concurrent.” (Katholiek Nieuwsblad)