Wel eens van Arnol gehoord? Deze man verkondigt Christus al tientallen jaren met hart en ziel in de binnenstad van Eindhoven. Hij heeft een megagroot bord bij zich met een gigantische afbeelding van… Wel eens van Arnol gehoord? Deze man verkondigt Christus al tientallen jaren met hart en ziel in de binnenstad van Eindhoven. Hij heeft een megagroot bord bij zich met een gigantische afbeelding van Jezus en roept uit volle borst: “De man is mannelijk, de vrouw is vrouwelijk en de Heer is heerlijk!!!” Hij gebruikt geen versterker, maar die heeft hij ook helemaal niet nodig: hij is gezegend met een stemgeluid dat straatblokken verderop nog te horen is. Winkeliers zijn natuurlijk niet blij als hij voor hun zaak staat te oreren, maar daar stoort hij zich niet aan. De waarheid moet verkondigd worden!

Arnol heeft een wat eigenaardig naam. Eigenlijk heet hij ‘Arnold’. Maar God heeft ‘m op een dag laten zien dat hij teveel vastzat aan zijn ‘d’. Dus toen heeft Arnol die uit gehoorzaamheid van zijn naam afgehaald.

Hij is dus een heel bijzondere evangelist. Mijn immer wijze moeder zei altijd: “Ik denk dat God hem gestuurd heeft, omdat wij Christus te weinig verkondigen. Hij had stenen kunnen laten roepen, maar in plaats daarvan heeft Hij Arnol gegeven!” En tja, soms dringt bij mij als eenvoudige katholiek de vraag op of dít nu de manier is om te evangeliseren. Ik twijfel. Anderzijds staan er soms hele groepjes pubers om hem heen en laat een jongere soms ter plekke voor zich bidden. Voor ‘de lol’ natuurlijk, maar… je weet het niet. God kan goed recht slaan met kromme stokken!

Inmiddels heb ik ook een paar rasevangelistjes in de dop. Als overbuurjongetje Kevin bij ons een boterhammetje mee-eet, wordt er goed op hem gelet. “Kevin, jij gelooft toch ook in Jezus?” vraagt Chiara. “Ja”, zegt Kevin. “Waarom bid jij dan niet voor het eten?!” voegt ze eraan toe. Arme jongen, hapt 'ie net lekker in z’n boterham met chocopasta en dan wordt hij zo ter verantwoording geroepen. Hij moet het antwoord schuldig blijven. Maar ja, thuis bidden ze óók niet voor een boterham.
 
Ook buiten de deur zijn de dames actief. Net terwijl ik koortsachtig aan het wroeten ben in de handschoenenbak van de Zeeman, brult Denise door de winkel : “Jezus wil je helpen, als jij er in gelooft. Ja is ja, nee is nee. Beloofd is beloofd!” Het lied heeft een verdraaid hoog Arnol-niveau. Net als ik op ’t punt sta om m’n kleuter het zwijgen op te leggen bedenk ik me. Zíj roept tenminste door winkels en over straat wat ik óók zou moeten verkondigen,  maar niet durf. Gelukkig stuurt God ons af en toe een grote of kleine Arnol die het wél doet. Hopelijk staan er nog veel van dit soort  luidruchtige dappere helden op in 2011 !