Het is beter om kinderen voor te leven en voor te houden wat God in je eigen leven doet. Uit liefde. Dan is de kerk op zondag ook geen dwang, maar een antwoord op liefde. Je moet natuurlijk niet wachten met die hartelijke geloofsopvoeding tot de kinderen zelf nee kunnen zeggen. Consequent, open en eerlijk met God omgaan vanaf de kinderjaren, is de beste kans om kinderen ontspannen te laten meegaan naar de kerk.

Maar als kinderen echt niet meer willen? Moet jij als opvoeder je dan door de kinderen laten dwingen? Waarschijnlijk heb je dat probleem dan wel op meer terreinen van de opvoeding. Als kinderen in huis de baas zijn, zijn de ouders dat niet meer, zo simpel is dat. Het is dan over het algemeen beter dat degene die wat meer levenservaring heeft en bovendien zorgt voor het dagelijks brood, zijn verantwoordelijkheid neemt. Nee, niet om te dwingen. Maar om gewoon te laten zien dat als je normaal met elkaar omgaat, je niet alleen je eigen zin doet, maar ook meedoet met de familie. Als kinderen dat over het grote geheel weten te waarderen, dan hoef je ook niet bang te zijn dat je ze in hun geloof forceert. Er zijn maar weinig kinderen die hun ouders niets te verwijten hebben en desondanks kwaad zijn dat ze ‘gedwongen’ mee naar de kerk moesten…  Als je dat wel hoort, is er meestal met de opvoeding nog wel meer aan de hand geweest.