“Er is niet één manier om kinderen op te voeden, en veel deskundigen spreken elkaar tegen”, aldus de Leidse hoogleraar pedagogiek René van der Veer tegenover ouders.nl. In zijn boek Opvoeden voor Beginners bespreekt Van der Veer zaken als baby’s en slapen, huilbaby’s en zindelijkheid in internationaal perspectief, inclusief hoe natuurvolken daarmee omgaan. “Er is niet één manier om kinderen op te voeden, en veel deskundigen spreken elkaar tegen”, aldus de Leidse hoogleraar pedagogiek René van der Veer tegenover ouders.nl. In zijn boek Opvoeden voor Beginners (Uitg. Balans) bespreekt Van der Veer zaken als baby’s en slapen, huilbaby’s en zindelijkheid in internationaal perspectief, inclusief hoe natuurvolken daarmee omgaan.

Zijn conclusie: adviezen spreken elkaar tegen en zijn vaak niet gebaseerd op onderzoek. “Of je nu kijkt naar televisieprogramma's, websites bezoekt, adviesboeken aanschaft, of luistert naar de deskundigen op het consultatiebureau, steeds zie je een mengeling van verstandige, willekeurige en doldwaze adviezen.”

Dat huilbaby’s lijden aan ‘krampjes’, is nooit aangetoond, aldus de hoogleraar. Verandering van dieet helpt daarom zelden. “Ook groeien huilbaby’s goed en blaken ze verder van gezondheid.” Een bepaalde hoeveelheid onverklaarbaar huilen is volgens hem bij elke baby onvermijdelijk. Wat huilen betreft “lijkt het erop dat de hoeveelheid huilen per cultuur verschilt”.

Ook op het terrein van zindelijkheidstraining zijn er grote verschillen van aanpak. Voor sommigen zouden kinderen voor hun derde jaar er lichamelijk nog helemaal niet aan toe zijn zindelijk te worden. Terwijl bij volkeren in Afrika ouders al in de eerste maand na de geboorte daarmee beginnen.

Van een ‘opvoedcanon’ wil Van der Veer daarom nu nog niets weten. “Van zo'n canon zijn we nog mijlenver verwijderd. Veel adviezen zijn gebouwd op drijfzand.” (KN/Ouders.nl)