“De wereld wacht op het getuigenis van het christelijk gezin en wij zijn ervan overtuigd dat de redding van de mensheid door het christelijk gezin zal komen.” Dat hebben het uit Nederland afkomstige echtpaar Massimo en Patrizia Paloni gezegd tijdens hun bijdrage aan de Gezinssynode. “De wereld wacht op het getuigenis van het christelijk gezin en wij zijn ervan overtuigd dat de redding van de mensheid door het christelijk gezin zal komen.” Dat hebben het uit Nederland afkomstige echtpaar Massimo en Patrizia Paloni gezegd tijdens hun bijdrage aan de Gezins­synode.

Afgelopen donderdag 15 oktober heeft het uit Nederland afkomstige echtpaar Massimo en Patrizia Paloni, de gelegenheid gehad om een korte toespraak te houden in de Synodale Vergadering van de Synode voor het Gezin, dat op 4 oktober in het Vaticaan van start is gegaan.

Massimo en Patrizia werden door Paus Franciscus benoemd tot toehoorders en zijn aanwezig op de Synode namens de Neo­cate­chumenale Weg. Het echtpaar, dat 12 kinderen heeft, verhuisde 11 jaar geleden op verzoek van Mgr. Wiertz vanuit hun geboorte­stad Rome naar het bisdom Roermond om als Itinerante Catechisten de kerk te dienen in de nieuwe evange­lisatie.

Tijdens de synode genoten ze vanaf het begin al enige bekendheid omdat de inter­nationale pers foto's maakte van hun jongste zoon, Davide, als jongst ‘deel­nemer’ aan de synode.

Complete tekst van de toespraak

Massimo:

“Wij zijn Massimo en Patrizia Paloni, een itinerant gezin van de Neo­cate­chumenale Weg, in missie in Nederland sinds 11 jaar. Wij hebben 12 kinderen. Wij willen de Heilige Vader hartelijk danken voor zijn uitno­diging: dit geeft ons de mogelijkheid om God eer te brengen voor de grote werken die Hij heeft verricht in ons leven. Hij heeft toegestaan dat wij het geloof ontvingen van onze ouders en Hij is ons aan het helpen om het op onze beurt over te dragen aan onze kinderen, wat onze voornaamste taak is.

Wij hebben ervaren, zoals H. Johannes zegt, dat de “geboden van de Heer niet moeilijk zijn te onder­houden” (1Joh. 5,3). God is het immers geweest die in ons heeft gehandeld, door ons te onder­steunen in onze zwakheid en door ons een vrijgevig hart te schenken, open om de kinderen te ontvangen die Hij ons heeft geschonken en door elke dag te voorzien in ons leven. Dit alles hebben wij kosteloos en staps­gewijs ontvangen door een weg van christelijke inwijding.

De Neo­cate­chumenale Weg opent in parochies een weg van katho­lieke vorming, die de mensen brengt tot een volwassen geloof, door de herontdekking van de immense genade van het Doopsel. In deze weg, dat geïn­spireerd werd door de Maagd Maria, wordt de nieuwe mens gevormd, zodat in de mate waarin het Doopsel groeit, de erfzonde, die de mens dwingt om voor zichzelf te leven, zijn kracht verliest. Er verschijnt een hemelse mens, die in staat is lief te hebben en zich te openen voor het leven en voor de Kerk.

Tegenover de dramatische crisis van het gezin, is het dringend om de christelijke initiatie te introduceren, om zo stapsgewijs de radicaliteit van het Evangelie te kunnen beleven die de mensen die ver zijn van de Kerk aantrekt.”

Patrizia:

“Sinds onze verlovingstijd is de kennis van het Leergezag van de Kerk voor mij een belofte geweest die mij heeft vervuld van vreugde, omdat ik aan de wil van God kon aansluiten door in vrijheid voor het leven te kiezen. Samen met vele andere gezinnen, wil ik mijn grote dankbaarheid tonen aan de zalige Paulus VI voor de encycliek Humanae Vitae, waarmee de Kerk als moeder en lerares mij de waarheid heeft verkondigd over het leven. Ondanks de moeilijkheden van iedere dag, kan ik getuigen dat deze belofte is vervuld in ons huwelijk: een ware genade. Het is geen last geweest om de echtelijke trouw en de openheid voor het leven te beleven door alle kinderen te ontvangen die God ons wilde geven. Ik heb ervaren dat verantwoord ouderschap niet betekent het aantal kinderen te bepalen, maar juist bewust te zijn van de grootheid van de roeping om samen met God bij te dragen tot de schepping van kinderen voor de eeuwigheid, kinderen die eer aan God brengen. Vandaag voel ik mij gelukkig en verwezenlijkt als vrouw, echtgenote en moeder.

De dankbaarheid voor alles wat wij hebben ontvangen, heeft ons ertoe gebracht Rome te verlaten en te vertrekken naar Nederland, waar wij sinds 11 jaar samen met andere families in missie, de plaatselijke kerk dienen door het Evangelie te verkondigen tussen de “existentiële periferieën” van Europa aan vele gezinnen die de genade niet hebben gehad om dit Evangelie te ontvangen.

Dagelijks zien wij veel lijden om ons heen, scheidingen, abortussen, eenzame mensen zonder hoop. De wereld wacht op het getuigenis van het christelijk gezin en wij zijn ervan overtuigd dat de redding van de mensheid door het christelijk gezin zal komen. Als de gezinnen ondersteund zullen worden om de waarheid van de Humanae Vitae te herkennen, zullen wij een antwoord kunnen bieden aan de crisis van het gezin, omdat –zoals wij hebben ervaren- de christelijke gemeenschap het gezin redt en het gezin de kerk redt! Dank u wel.”