Opinie – “De toekomst van de mensheid loopt via het gezin en er is geen efficiëntere manier voor de hergeboorte van de maatschappij dan haar hergeboorte door gezonde gezinnen die trouw zijn aan hun roeping tot echtgenoot/echtgenote en ouder.” Aldus de slotverklaring van zondag 13 mei. Warschau was afgelopen weekend gastheer voor het vierde Wereldcongres van Gezinnen. Dit in 1997 opgerichte internationale netwerk houdt om de paar jaar een wereldcongres met organisaties, wetenschappers, leiders en belangstellenden op het gebied van pro-life en pro-gezin. Met ruim 3000 deelnemers de grootse bijeenkomst op dit vlak. Doel van het netwerk is het traditionele gezin te herstellen als de fundamentele sociale eenheid en de basis van de maatschappij.
“De toekomst van de mensheid loopt via het gezin en er is geen efficiëntere manier voor de hergeboorte van de maatschappij dan haar hergeboorte door gezonde gezinnen die trouw zijn aan hun roeping tot echtgenoot/echtgenote en ouder.” Aldus de slotverklaring van zondag 13 mei. Het congres roept hierin namens haar deelnemers overheden en politici op het gezin tot speerpunt te maken in hun beleid en het als een fundamenteel en onvervreembaar sociaal goed te behandelen, ten einde hun eigen naties te dienen. Ook kerkelijke gemeenschappen, academici, zij die in de gezondheidszorg werken en journalisten worden opgeroepen de waarheid te dienen en hun kennis en talenten in dienst van het gezin te stellen. En ten slotte richt het congres zich tot alle gezinnen: “Wees niet bang” Laat ons een teken van hoop zijn.”
Wie een kijkje achter de schermen neemt, schrikt van de manier waarop deze positieve aandacht voor het gezin wordt bejegend. Spreekster Ellen Sauerbrey, de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, werd eerder in een brief van verontrustte Europarlementariërs met klem verzocht niet naar het congres te gaan. De briefschrijvers, onder leiding van D66-Europarlementariër Sophie in ’t Veld, vonden dat haar deelname “een officiële goedkeuring namens de Amerikaanse overheid betekent voor de extremistische en intolerante kijk die sommige van de deelnemers en bezoekers hebben op buitenlanders, mensen van een andere religie, homoseksuelen en op de visie die de Verenigde Naties en het Europees Parlement over het gezin hebben ontwikkeld”. Een van deze “intolerante extremisten” is volgens de briefschrijvers kardinaal Alfonso Lopez Trujillo, hoofd van de Pauselijke Raad voor het Gezin, die aan het slot van het congres een boodschap richtte tot de deelnemers.
Het is treurig te zien dat de aandacht voor het gezin in de Westerse wereld tot nagenoeg het nulpunt is gezakt. Berichtgeving over dit congres was met moeite te vinden. De Gay Pride die komend weekend door de straten van Warschau zal gaan, kreeg al meer aandacht. De Amsterdamse wethouder Maarten van Poelgeest voelt zich genoodzaakt mee te lopen om hen een hart onder de riem te steken. Zo kwamen het COC en Amnesty deze week bijeen bij de Poolse en Letse ambassades in Den Haag om te protesteren tegen wat zij noemen ‘homodiscriminatie’. In een EU-resolutie van eind april wordt Polen beschuldigd van ‘homofobia’ en gedreigd met wettelijke maatregelen voor het zogenoemd schenden van Europese mensenrechten. Polen wil namelijk wetgeving ontwikkelen waarbij de promotie van homoseksualiteit op scholen onwettelijk wordt. En dat kan niet in een ‘tolerant’ Europa waar blijkbaar tolerantie voor het gezin met veel gelobby en kwaadsprekerij de kop moet worden ingedrukt. (YKS)