Onenigheid over de opvoedingVia de site kregen we de vraag binnen: als man en vrouw niet op één lijn zitten in de opvoeding, wat kun je daaraan verbeteren?
Via de site kregen we de vraag binnen: als man en vrouw niet op één lijn zitten in de opvoeding, wat kun je daaraan verbeteren?

1.    Erken de verschillen

Man en vrouw zijn anders. Je karakters en thuisachtergrond zijn anders. Het is logisch dat je allebei een andere aanpak zult hebben van de opvoeding. Waarom jij een aanpak goed vindt, heeft misschien te maken met de ervaring uit je eigen thuis, wat jij goed vindt, hoe jij zelf bent. Dit hoeft niet beter of slechter te zijn dan de ervaringen of de eigenheid van je partner. Daarbij komt dat kinderen een vader én een moeder nodig hebben. Waar de moeder de vader vaak te tolerant en te roekeloos vindt, zal de vader haar misschien te beschermend of te streng vinden. Of net omgekeerd.

2.    Waardeer de aanpak van de ander

Onenigheid over de opvoedingProbeer te zoeken naar het goede in de aanpak van de ander, hoewel je het zelf misschien anders zou doen. Als de vader wat makkelijker denkt over de noodzaak van huiswerk, zou het kind van hem kunnen leren om niet teveel stress te krijgen. Als de moeder er veel waarde aan hecht dat je de kinderen op tijd thuis zijn na het uitgaan, zouden de kinderen hiervan kunnen leren hun afspraken na te komen.

3.    Trek één lijn naar de kinderen

Als je merkt dat je in een concrete situatie niet op één lijn zit, sta dan niet toe dat de kinderen jullie tegen elkaar uitspelen. Ondersteun elkaars aanpak altijd naar de kinderen toe, ook als je niet met elkaar eens bent. Durf je zeggen ‘Luister naar je vader’, ook als het op dat moment tegen je eigen inzicht ingaat. Niets is slechter voor het gezag van de ander en voor je eigen gezag, als je de kinderen toestaat mee te discussieren over de juiste opvoedaanpak. Wacht met reageren tot de kinderen er niet bij zijn, hoe moeilijk dat ook is. 

4. Geef positieve feedback

Als je dan eindelijk samen bent en je je hart wilt luchten, doe dit op een positieve manier. Begin met te noemen wat je goed vindt in de aanpak van de ander, en hou de gevoelens bij jezelf. Dus: “Wat je goed deed was Kim op haar gemak stellen, maar ik vond dat ze teveel ruimte kreeg”, in plaats van “Jij pakte Kim totaal verkeerd aan, ze wond jou helemaal om haar vinger”. Door het goede bij de ander te benoemen, voorkom je een verdedigende houding en  nodig je de ander ook uit na te gaan of het ook anders had gekund.

5. Zoek het compromis

Opvoeden is geven en nemen. Niet alleen tussen ouders en kinderen, maar ook tussen ouders onderling. Je zult samen moeten zoeken wat er essentieel is voor jezelf en de ander, in het belang van de kinderen. Je zult de ander de ruimte moeten geven zo met de kinderen om te gaan dat de waarden die hij/zij wil meegeven tot zijn recht komen. Omgekeerd zal de ander moeten leren aanvoelen wat voor jou van waarde is, en daar in zijn/haar aanpak rekening mee houden. Zo kun je meer van elkaar gaan houden, door samen je kinderen een weg te wijzen in het leven.

Lucie Veselka in Inspiratie Magazine