Ik heb iets ontdekt. Zo in de vakantietijd heb ik eindelijk weer eens de tijd en puf om eens lekker een goed boek te lezen en op mijn nachtkastje liggen de volgende twee: "Moeder zijn… en het nog leuk vinden ook!" (van Sharon Lovejoy Autry en Laurie Lovejoy Hilliard) en "Moeder Teresa: Kom wees mijn licht" over het geestelijk leven van Moeder Teresa aan de hand van haar brieven. En die twee fantastische boeken hebben echt… Lach, en als je niet lacht: Lach!

Ik heb iets ontdekt. Zo in de vakantietijd heb ik eindelijk weer eens de tijd en puf om eens lekker een goed boek te lezen en op mijn nachtkastje liggen de volgende twee: "Moeder zijn… en het nog leuk vinden ook!" (van Sharon Lovejoy Autry en Laurie Lovejoy Hilliard) en "Moeder Teresa: Kom wees mijn licht" over het geestelijk leven van Moeder Teresa aan de hand van haar brieven (Ok, en een paar stripboeken van Jan, Jans en de kinderen, maar die tel ik nu even niet mee). En die twee fantastische boeken hebben echt heel erg veel te zeggen over het moederschap.

Maar één ding was voor mij een persoonlijke ontdekking en dat begint bij mij met onze spiegel in de hal. Want, heel persoonlijk, mijn gedachten zijn niet altijd heel erg verheven wanneer ik na de zoveelste korte doorbroken nacht en na een haastig ontbijt op weg naar school nog één keer een vluchtige blik in de spiegel werp. Wat dacht je van: “Sanne, sinds je kinderen hebt, zie je er opeens tien jaar ouder uit…! Kijk eens naar die wallen onder je ogen. En zijn dat niet de eerste rimpels? Je ziet er moe uit.”

De schrijfsters van "Moeder zijn… en het nog leuk vinden ook" hadden zo'n zelfde ervaring en realiseerden zich, dat ze meer moesten glimlachen. “Als je glimlacht, ga je je beter voelen. En weet je wie zich ook beter gaat voelen als moeder glimlacht? Echtgenoot en kinderen waarderen een glimlach van de belangrijkste dame in het huis zeer. (…) De wereld kan zo'n harde plaats zijn voor onze man en kinderen. Ik wil zo graag dat mijn gezicht de toeverlaat van mijn gezin is.” Het proberen waard! En weet je wat? Het helpt echt. Tegen ochtendhumeur of ergernissen (denk aan: vuile sokken onder het bed: GRRRMBL… nee… glimlachen!), het werkt.

Kijk naar het gezicht van Moeder Teresa. Is jou ooit opgevallen wat een diepe wallen zij onder haar ogen had? Of hoeveel rimpels? Of hoe moe ze eruit zag? Moeder Teresa werkte keihard voor haar missie en haar leven bestond uit heel veel offers brengen. Maar het enige wat mij persoonlijk raakt aan haar gezicht is haar heldere, liefdevolle blik in haar ogen en haar liefdevolle glimlach. Voor haar was het uitstralen van vreugde een zeer essentieel deel van haar missie. Haar zusters liet ze nooit zonder vreugdevolle blik de straat op gaan.

“Smile, and if you don't smile: smile!” Zij wilde Christus' licht zijn in de sloppenwijken en de vreugde van Gods liefde aan de armen geven. Tijd voor jezelf zal dan ook nooit de rust en tevredenheid geven die we zoeken in de vakantie. Laten we proberen Gods liefde voor ons te ontdekken en we zullen het komende jaar als liefdevolle en vreugdevolle mensen beginnen!