Een uurtje nadat Paus Franciscus gekozen was, ging bij ons thuis de telefoon. “Met Madelon…” klonk het voorzichtig aan de andere kant van de lijn. Madelon is een klasgenootje van Cecile. “Ik lig al in m’n bed en lees net op m’n ipad dat we een nieuwe Paus hebben! Hij heet Franciscus!” jubelde ze. “Ik weet het Madelon, we hebben zijn zegen al ontvangen via de computer”, zeg ik “Wil je Cecile nog even spreken?”. Een uurtje nadat Paus Franciscus gekozen was, ging bij ons thuis de telefoon. “Met Madelon…”klonk het voorzichtig aan de andere kant van de lijn. Madelon is een klasgenootje van Cecile. “Ik lig al in m’n bed en lees net op m’n ipad dat we een nieuwe Paus hebben! Hij heet Franciscus!” jubelde ze. “Ik weet het Madelon, we hebben zijn zegen al ontvangen via de computer”, zeg ik “Wil je Cecile nog even spreken?”.

Grappig, want Madelon is niet gedoopt, haar ouders zeggen wel in Christus te geloven maar zijn niet verbonden aan een kerk. Dankzij hevige discussies in groep 7 van de protestant-christelijke school van Cecile weet ze dat wij echt Romegezind zijn.

Een paar weken geleden kwam Cecile nog mopperend en een beetje verdrietig uit school omdat ‘de Paus’ bij de geschiedenisles was weggezet als een rijke, machtige man. Bovendien zou de katholieke kerk in de tijd van de reformatie zichzelf verrijkt hebben met de verkoop van aflaten. Kortom: een ongenuanceerd verhaal wordt als waarheid gedoceerd. Overigens had het hele geschiedenisproject weinig te maken met de signatuur van de school, maar is dit een normaal lesprogramma. In elk geval: ze wist aanvankelijk niet goed hoe ze erop moest reageren.

Natuurlijk zou ik haar als moeder het liefst beschermen tegen dit soort kopzorgen. Maar ja, ze zal haar geloof wel vaker moeten toelichten in dit leven en ook hiervoor geldt: jong geleerd is oud gedaan. Da’s gelijk een gelegenheid om nog eens te hernemen waarom wij sowieso een Paus hebben.

De dag erna kwam Cecile blij uit school: “Ik heb in de klas verteld dat onze katholieke kerk één Kerk is, juist ook dankzij de Paus als hoofd. En dat wij in Nederland hetzelfde geloven als alle andere katholieken overal in de wereld.” Toen vroeg juf: “Maar waar staat dan in de Bijbel dat er een Paus moet zijn?” Daarop had Cecile geantwoord: “Dat heeft Jezus zelf gezegd tegen Petrus: ‘Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen’ (Matt. 16,18) en alle pausen tot de huidige zijn opvolgers van Petrus”. Tot haar verrassing vroegen meerdere kinderen: “Tja, waarom hebben wíj dan eigenlijk geen Paus?!” Daarop moest juf het antwoord schuldig blijven.

Nu wij dus een nieuwe Heilige Vader hebben dacht Madelon dat het bij ons thuis één groot feest zou zijn. De familie Loenen in de polonaise, dat werk. En in die feestvreugde wilde ze graag delen natuurlijk. “Geen feest?” vroeg ze verbaasd aan Cecile. “Kom op, dit is groot nieuws, we hebben een nieuwe Paus!” Grappig, voor Madelon is het ook háár Paus. En ze heeft groot gelijk: we mogen trots zijn en feest vieren. Dat zo’n klasgenootje je dat duidelijk moet maken…Habemus Papam!

Brechje