Paus Franciscus tijdens de slotviering in de Sint-PieterMet een plechtige Eucha­ris­tie­viering in de Sint-Pieter is zondag een einde gekomen aan de veer­tiende Alge­mene Bisschop­pen­synode die van 4 t/m 25 oktober 2015 plaats­vond in Rome en die het gezin als onderwerp had. Paus Franciscus tijdens de slotviering in de Sint-PieterMet een plechtige Eucha­ris­tie­viering in de Sint-Pieter is zondag een einde gekomen aan de veer­tiende Algemene Bisschop­pen­synode die van 4 t/m 25 oktober 2015 plaats­vond in Rome en die het gezin als onderwerp had.

De synodedeelnemers hebben zich drie weken lang gebogen over vragen rondom de uitdagingen waar het gezin in de moderne tijd mee geconfronteerd wordt, met bijzon­dere aandacht voor de gezinnen die in moeilijk­heden verkeren of uiteen gevallen zijn, en mensen die in niet-huwelijkse relaties leven. "Ook zij zijn kinderen van God en kinderen van de Kerk. De synode heeft verschil­lende suggesties gedaan om hen meer bij het leven van de Kerk te betrekken", aldus mgr. Hendriks op zijn blog.

Slotdocument

Zaterdag reeds is het slotdocument gepubliceerd met 94 paragrafen waarover de 270 syno­devaders per paragraaf hebben gestemd. Alle pragrafen behaalden daarbij een twee­derde­ meerder­heid. Het vermoeden bestaat dat er nu wellicht toch een apostolische exhortatie over Huwelijk en Gezin gaat komen. Dat is aan de paus. Of en wanneer het er komt, is vooralsnog niet duidelijk.

In de media

Wie in de Nederlandse media probeerde de synode de afgelopen weken te volgen, kwam er bekaaid vanaf. Buiten enkele katholieke bronnen, was er vrijwel geen aandacht voor. En nu de synode beëindigd is, zie je niet veel origineels ten aanzien van waar de aandacht vooraf al naartoe ging: hertrouwd gescheidenen, samenwonenden  en homorelaties, daar lijkt het de seculiere media alleen maar om te doen. Een kop als 'Bisschoppen willen soepeler regels voor hertrouwde gelovigen, niet voor homo's' dekt niet bepaald de sfeer en streking van de synode.

Uiteraard is daar ook over gesproken, maar in het ruim negentig paragrafen tellende slotdocument gaan er drie over de hertrouwd gescheidenen en één over mensen met homoseksuele gevoelens. Wat er in de overige paragrafen staat is minstens, zo niet nog meer, interessant omdat daarin duidelijk wordt hoe de synode de Kerk (en dat zijn we toch alemaal samen) de ogen heeft geopend voor mogelijk nieuwe pastorale routes langs de vertrouwde wegen van de leer van de Kerk.

Persconferentie Kardinaal Eijk

In de Friezenkerk te Rome gaf kardinaal Eijk zaterdag een pers­conferentie. Hij blikte terug op drie vermoeiende en intensieve weken (“een marathon tegen de helling op”), waarin de synode­vaders naar de oproep van paus Franciscus met grote openheid in een onder­ling goede sfeer spraken over de pastoraal van het gezin. “Er is elke dag gebeden en ik geloof dat de Heilige Geest ook door deze synode Zijn werk zal doen in de Kerk.”

Kardinaal Eijk weersprak het beeld dat hij vanuit de media over de synode meekreeg: “Het leek soms wel of we elkaar constant de tent uit aan het vechten waren, maar zo heb ik het ze­ker niet beleefd. De paus heeft gevraagd om in parresia, dat wil zeggen met grote vrijmoedig­heid te spreken, en dat is ook gebeurd, zowel in de plenaire bijeen­komsten als in de kleinere taalgroepen. Daarbij bleken er ten aanzien van sommige kwesties verschillende visies te zijn, maar daarvoor was ook de ruimte.”

Mgr. Hendriks

Op zijn blog Arsacal.nl gaat mgr. Hendriks kort in op het onderwerp dat vooral in de Westerse media zo volop in de belangstelling staat, namelijk het wel of niet mogen ontvangen van de heilige Communie door hertrouwd gescheidenen. Hij spreekt zijn verbazing uit over het zonder de nodige voor­bereiding ter communie gaan, over het algemeen in de westerse wereld: “In de media en de discussies buiten de synode kwam veel nadruk te liggen op gescheidenen die hertrouwd zijn en voor­waarden waar­onder zij eventueel de heilige communie zouden kunnen ontvangen. De paus had tevoren al vaker gezegd dat dit niet het belangrijkste is en zeker niet de panacee voor alle problemen. Er ligt in zoverre wel een probleem dat zeker in onze westerse maat­schappij iedereen ter communie gaat, zonder de nodige voor­be­reiding: zonder geloof in de Eucharistie, zonder berouw over de zonden, zonder biecht, zonder verlangen om Christus te volgen en als oprecht christen te leven. Communi­ceren is een sociale gebeurtenis geworden en dat is eigenlijk heel erg omdat het wezen­lijke waar het om gaat in de kerk, de verlossing, het geloof en de navolging van Jezus Christus, uit beeld raken. En dan lijken alleen diegene niet te mogen communiceren die je aan kunt wijzen, terwijl er zoveel anderen zijn… Maar is dan niet het eigenlijke probleem dat er een nieuw bewust­zijn moet komen van wat het wil zeggen een leerling van Jezus te zijn?”

Links