Vorige week kwam er een eerste melding van een lekke band. Gisterenochtend bij het ontbijt kwam er een melding van een tweede lekke band. Op de fiets naar school gaan zou voor de jongens een probleem zijn. Of ze mijn fiets konden lenen. In noodgevallen natuurlijk wel, maar dan wel gaarne zo spoedig mogelijk ervoor zorgen dat de band geplakt zou worden. Vorige week kwam er een eerste melding van een lekke band. Gisterenochtend bij het ontbijt kwam er een melding van een tweede lekke band. Op de fiets naar school gaan zou voor de jongens een probleem zijn. Of ze mijn fiets konden lenen. In noodgevallen natuurlijk wel, maar dan wel gaarne zo spoedig mogelijk ervoor zorgen dat de band geplakt zou worden.

Ik heb zelf een enorme hekel aan banden plakken. Maar de jongens hebben nu een leeftijd dat ze zelf dingen kunnen gaan doen. Na het avondeten zat ik samen met mijn vrouw even rustig op de bank. Meestal dut ik even weg om daarna aan het 'avondprogramma' te beginnen. Vanavond had ik me voorgenomen te gaan hardlopen en daarna met zijn allen naar de voetbalwedstrijd Spanje-Portugal te gaan kijken. Twee van onze jongens waren zelfverzekerd aan de slag gegaan met het plakken van de banden. Maar het duurde niet lang -ik was nog niet ingedut- of een van de jongens vroeg of ik 'even kon helpen.' Dit klonk op zich al veel beter dan dat er vanzelf van uitgegaan werd dat "een lekke band altijd vanzelf geplakt is."

Natuurlijk kon ik helpen. Ik liep mee naar buiten. Daar stonden al twee fietsen op hun kop. Maar hoe kreeg je die banden er eigenlijk af? Ze hadden op verschillende plaatsen nippels op de band gezet, als je die vlak bij elkaar deed dan kon de band er gemakkelijk af, adviseerde ik. Beide heren keken verbaasd dat het op die manier zo gemakkelijk ging. Want zij hadden tevergeefs een behoorlijke krachtsinspanning geleverd. Ik heb al heel wat banden geplakt, want bij zes fietsen in een huishouding gaat er zo af en toe een lek.

Hoe ik het geleerd had, weet ik niet meer. Er viel in ieder geval op dit moment iets over te dragen aan de volgende generatie. Ik bleef er maar even bij voor het beste resultaat. Enkele tips bespoedigden de zaak. Bijvoorbeeld als je de buitenband aan de ene kant los hebt gehaald je de binnenband aan dezelfde kant eruit haalt. En dat als je de band op wilt pompen je er eerst het ventiel in moet doen. Soms lijken dingen toch voor de hand te liggen. Als je de band opgepompt hebt om te weten waar het gaatje zit en om hem te plakken moet je hem weer leeg laten lopen, dan kun je beter even het ventiel opendraaien in plaats van te wachten tot alle lucht door het gaatje van de band te laten lopen. Er ontstond ook een gesprekje.

Hoe lang de fietsenmaker erover deed. Zou wel iets sneller gaan dan bij ons vermoedde ik. Maar ja, dan moest je de fiets ook er naar toe en dat kost je zelf ook veel tijd. Maar wilden ze het dan in het vervolg dan liever door de fietsenmaker laten doen? Nee, liever niet want dat kostte volgens hun veel geld. Hoe was het lek eigenlijk gekomen? Hadden ze iets in de band zien zitten wat de oorzaak kon zijn van de lekke band. Ja, een van de jongens had er een punaise uitgehaald. Wanneer? Gisteren, toen hij zijn fiets uit de fietsenstalling van school haalde zag hij dat de band wel erg zacht was. Toen hij beter keek zag hij dat er een punaise in zat. Of  er in gestopt was. door een collega-scholier? Hij moest terug lopen vanuit school. Toch al gauw een half uur. En vooral niet leuk als je een schooldag van 8 uur hebt gehad.

De tweede fiets ging al een stuk beter. Alleen wat verstrooid begonnen. De bandenlichter aan het steken in de band die nog hard was. Verder ging het al best veel beter en hadden ze samen ook nog lol. Liefde voor het fietsenmakers vak kan ik ze niet geven, maar ik geloof dat ze een band plakken wel gaan leren. Het was een goed uur later, het hardlopen kon niet doorgaan. De voetbalwedstrijd kijken wel.