Het langverwachte pauselijk document over het gezin is vrijdag 8 april in Rome gepresenteerd tijdens een uitgebreide persconferentie. Op verzoek van het Vaticaan presenteerden ook de lokale bisschoppenconferenties het document. Het langverwachte pauselijk document over het gezin is vrijdag 8 april in Rome gepresenteerd tijdens een uitgebreide persconferentie. Op verzoek van het Vaticaan presenteerden ook de lokale bisschoppenconferenties het document, in aanwezigheid – als dat kon – van een echtpaar.
Kardinaal Eijk presenteerde in Utrecht de exhortatie Amoris Laetitia – de vreugde van de liefde, in aanwezigheid van het echtpaar Paloni dat de synode in 2015 bijwoonde met hun jongste (baby Davide) die tevens de jongste ‘deelnemer’ ooit aan een synode was.
De postsynodale apostolische exhortatie is een zeer uitgebreid document geworden over het pastorale antwoord en de pastorale inzet waartoe de Kerk geroepen is om gezinnen in de huidige tijd bij te staan. De paus leidt in het document zorgvuldig toe naar de kwesties waar grote verwachtingen over bestonden zoals o.a. hertrouwd gescheidenen en homostellen. Juist de hele inleiding er naartoe is een ode aan de echtelijke liefde volgens Gods plan. Daarbij gaat de paus niet voorbij aan de werkelijke situaties waarin gezinnen verkeren, en heeft hij juist diepgaand oog en aandacht voor de concrete problemen die gezinnen treffen. Daarnaast wordt er veel ruimte besteed aan ‘pastorale suggesties’ voor de huwelijksvoorbereiding, het begeleiden van stellen in het begin van hun huwelijk maar ook na vele jaren huwelijk, de opvoeding en een spiritualiteit van het gezin.
Dat er niets zou veranderen wat betreft de kerkelijke leer over huwelijk en gezin zal sommigen tegenvallen, maar was te verwachten. Dat is ook nooit de intentie geweest van het gehele traject. Kardinaal Eijk benadrukte ook nog eens dat het “onze taak als Kerk is die vreugde van de liefde (Amoris Laetitia) te bevorderen en te beschermen, in de overtuiging dat die vreugde voor echtparen en gezinnen zelf alsook voor ons als samenleving heilzaam is. Het is daarom onze taak om gehuwden en gezinnen naar vermogen nabij te zijn en hen te begeleiden, vooral wanneer zij de zware en pijnlijke last dragen van een huwelijks- of gezinsleven dat gebroken is, met ons gebed en pastorale zorg.”
het echtpaar Paloni, kardinaal Eijk en mw. Kruse
Al snel na de presentatie in Rome kwamen de commentaren en reacties (op internet). Mgr. Hendriks schreef een eerste heldere reflectie op het document, dat hij besluit met: “De Exhortatie ademt een heel sterk pastorale geest. De tekst ademt begrip en liefde voor alle mensen. Er wordt niets goedgepraat of weggepraat, er worden geen nieuwe deuren geopend die voor hen gesloten waren, maar er waait door het hele document een hartelijke, ‘inclusieve’ geest: je mag erbij horen, ook al is de situatie waarin je je bevindt niet perfect. We zijn trouwens allemaal mensen “op weg”. Het goede ontwikkelen en mensen erbij betrekken waar dat kan, is uitgangspunt van de “goddelijke pedagogie” die het document wil ademen. De leer blijft de leer maar het gaat hier om de benadering van mensen en die is open, hartelijk en pastoraal.”